Οι αλλεργίες, ταλαιπωρούν ένα μεγάλο και συνεχώς αυξανόμενο αριθμό ανθρώπων παγκοσμίως και ιδιαίτερα τους κατοίκους του δυτικού ημισφαιρίου (ανεπτυγμένες χώρες). Τα τελευταία μάλιστα χρόνια, οι διαστάσεις των διαταραχών αυτών παίρνουν τη μορφή επιδημίας (και ιδιαίτερα τις μέρες της Ανοιξης), επηρεάζουν τις καθημερινές ασχολίες και υποχρεώνουν τον κόσμο να απευθύνεται σε ειδικούς και να καταναλώνει από μικρές έως μεγάλες ποσότητες χημικών φαρμάκων με μικρή συνήθως αποτελεσματικότητα, και με παροδική μόνο ανακούφιση.
Τι και ποιές είναι οι αλεργίες ;
Οι αλλεργίες, είναι συστηματικές ή τοπικές διαταραχές που οφείλονται σε αντιδράσεις υπερευαισθησίας του οργανισμού απέναντι σε μιά ατέλειωτη ποικιλία υπεύθυνων παραγόντων (αντιγόνων) . Αυτοί οι παράγοντες μετρούνται σε χιλιάδες και η εντόπισή τους σε κάθε άτομο, είναι μία μακρόχρονη και επίπονη προσπάθεια. Μερικοί απο αυτούς είναι η γύρη διαφόρων λουλουδιών, σκόνη, φτερά και τριχώματα πουλιών και ζώων, δηλητήρια φιδιών και εντόμων, μικροοργανισμοί,τροφές, απορρυπαντικά, ρούχα, καλλυντικά, μέταλλα, φάρμακα κλπ.
Μορφές αλλεργιών όπως έχουν ταξινομηθεί και που εκδηλώνονται στα διάφορα όργανα ή συστήματα του οργανισμού, είναι : Το αλλεργικό έκζεμα, η κνίδωση, η αναφυλαξία, η ατοπική και εξ επαφής δερματίτιδα, το hay fever (δηλαδή ρινίτιδα με επιπεφυκίτιδα), το βρογχικό άσθμα, αυτόνοση αιμόλυση, αιμολυτική αναιμία, ορονοσία, αντιδράσεις μεταγγίσεων, απόρριψη ιστικού μοσχεύματος, κλπ.
Oι περισσότερο γνωστές, που ταλαιπωρούν μικρές και μεγάλες ηλικίες, είναι οι δερματικές εκδηλώσεις, η ρινίτιδα (συνοδευόμενη συχνά από επιπεφυκίτιδα) και το άσθμα.
Πώς και γιατί προκαλούνται ;
Είναι γνωστό, οτι σε κάθε επίθεση κάποιου παράγοντα (αντιγόνου), ο οργανισμός ευαισθητοποιείται και αντιδρά προκαλώντας συμπτώματα και σημεία.
Η επίδραση λοιπόν ενός ή πολλών αντιγόνων προκαλεί την απάντηση του οργανισμού με τη δημιουργία αντισωμάτων. Τα αντισώματα,οι λεγόμενες ανοσοσφαιρίνες, είναι οι στρατιώτες του ανοσοποιητικού μας συστήματος που εμπλέκονται με τον εχθρό, τα αντιγόνα, και επιβάλλουν την ειρήνη και την ισορροπία, δηλαδή διατηρούν την κατάσταση υγείας.
Στην περίπτωση, όμως,επίθεσης, ή καλύτερα επίδρασης, μιάς απλής φυσικής ουσίας (αντιγόνο), σε ένα αλλεργικό άτομο, έχουμε υπερευαισθητοποίηση των φυσιολογικών αντιδραστικών μηχανισμών του, με αποτέλεσμα τη δημιουργία μιάς απρόβλεπτης κλινικής οντότητας : Της αλλεργίας.
Τί γίνεται εδώ δηλαδή ; Πώς εξελίσσεται αυτή η μάχη ;
Οταν το αντίσωμα συνδυάζεται με το αντιγόνο, το σύμπλεγμα που προκύπτει προκαλεί ρήξη της μεμβράνης κάποιων κυττάρων (μαστοκύτταρα ή βασεόφιλα) και έτσι ελευθερώνονται κάποιες ουσίες (ισταμίνη, λευκοτριένες, κινίνες, προσταγλανδίνες κλπ). Αυτές οι χημικές ουσίες, δρουν στα όργανα - στόχους (όπως το δέρμα και τα βρογχιόλια) και είναι υπεύθυνες για τις κλινικές εκδηλώσεις ενός τύπου αλλεργίας.
-Πολύ καλά είναι όλα αυτά, αλλά τί θα κάνουμε γιά να δώσουμε τέλος σ’αυτή τη κατάσταση ; Εχει κάνει όντως τόσες προόδους οι ιατρική επιστήμη για όσες καυχιέται ; και γιατί όλο και κάτι έχουμε όλοι και αναγκαζόμαστε να καταφεύγουμε στους γιατρούς ;
Το ερώτημά σας, είναι και δικό μας ερώτημα.
Η επιστημονική μελέτη με τη βοήθεια της τεχνολογίας, μας έχει επιτρέψει να προσεγγίσουμε ένα μεγάλο μέρος απο τους μηχανισμούς ανάπτυξης της αλλεργίας αλλά και γενικώς της λειτουργίας αυτού του πολύπλοκου αυτορυθμιζόμενου μηχανισμού που είναι ο ανθρώπινος οργανισμός. Υπάρχουν βέβαια και άλλοι, που προσπαθούμε να ανιχνεύσουμε.
Ποιά είναι όμως η θεραπεία ; Είναι μόνο συμπτωματική; Aνακουφιστική ;
Χορηγώντας αντισταμινικά, αμινοφυλλίνη ή κορτιζόνη θεραπεύουμε ή απαλλάξουμε τον ασθενή απο τα συμπτώματα του μόνο, και πρόσκαιρα ; Λαμβάνονται υπ’όψιν και κατά πόσο οι παρενέργειες και οι βαθύτερες επιδράσεις τους στο σύνολο του οργανισμού μακροχρόνια ; Προληπτικά, αποφεύγοντας τον αλλεργικό παράγοντα, δηλαδή αν μετά από διάφορα τεστ, ανακαλύψουμε οτι είμαστε αλλεργικοί στο άνθος της ελιάς ή του πεύκου θα πρέπει ν’αλλάξουμε χώρα ή να κυκλοφορούμε σε γυάλινη πανοπλία ;
Mήπως πρέπει να βρούμε γιατί, λόγω ποιάς βαθύτερης αιτίας, το σύμπλεγμα αντιγόνο-αντίσωμα συμπεριφέρεται έτσι ; Γιατί ‘διαβάζει’ λάθος και δρα αυτοκαταστροφικά ο οργανισμός ; Είναι σ’αυτό το επίπεδο το μυστικό του γρίφου ή πρέπει να το αναζητήσουμε στη συνολική ‘ανεπάρκεια’ ολόκληρου του οργανισμού ; Είμαστε σωστά προσανατολισμένοι στις αρχές και νόμους που διέπουν τη φύση και κατ’επέκταση και τον άνθρωπο ή βαδίζουμε επί του τυχαίου πειρα-ματισμού ; Είμαστε φυσιοκεντρικοί ή εγωιστικά ανθρωποκεντρικοί ;
Επίσης, τί ρόλο παίζουν και έχουν παίξει τα επί δεκαετιών χορηγούμενα χημικά φάρμακα ; Είναι φιλικά προς τη φύση του ανθρώπου ή υπονομεύουν την ιδιοσυστασία που έχει και τον χαρακτηρίζει επί αιώνες ; Τί ρόλο έχουν παίξει και θα παίξουν τα εμβόλια ; Γίνεται υγιέστερος ο υγιής ; Τί ρόλο παίζουν οι διατροφικές συνήθειες και οι περιβαλλοντικές μεταβολές ;
Γιατί αυξάνονται οι αλλεργίες ιδιαίτερα στις νέες γενιές και τα παιδιά ; Σε τί οφείλεται η εμφάνιση άλλων και αγνώστων ή η επανεμφάνιση θεωρουμένων από χρόνια νικημένων ασθενειών ;
Ολα αυτά τα ερωτήματα απασχολούν και θα απασχολήσουν ακόμα περισσότερο στο μέλλον όλη την επιστημονική κοινότητα.
iatropedia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου