Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

Περὶ ἀπεργιῶν κι ἄλλων ἀνοησιῶν!

Ἡ Εὐρώπη καίγεται. Ὅπου κι ἐὰν κυττάξουμε θὰ διαπιστώσουμε ὅλο καὶ πιὸ μακροχρόνιες ἀντιδράσεις.
Τρανὸ καὶ μοναδικὸν παράδειγμα ἡ Ἰσλανδία.
Ἐκεῖ πράγματι οἱ κάτοικοι ἀπεφάσισαν πὼς πρέπει νὰ ἀπαλλαγοῦν διὰ παντὸς ἀπὸ τοὺς τραπεζίτες, καὶ τὰ ἀποτελέσματα εἶναι ἤδη ἐμφανέστατα!
Πόνεσαν…
Κοπίασαν…
Στήθηκαν ὧρες ἀμέτρητες στὸ ψύχος, στὴν βροχή, στὸ λιοπύρι…
Ἀλλὰ οὔτε γιὰ μίαν στιγμὴ δὲν ὑπεχώρησαν!
Ἤθελαν νὰ ἀλλάξουν τὰ δεδομένα καὶ τὰ ἄλλαξαν!
Οἱ Ἰσλανδοὶ κέρδισαν.
 Ἀλλὰ κι ὁπουδήποτε ἀλλοῦ νὰ κυττάξουμε, τὰ ἴδια θὰ δοῦμε.
Στὴν Ἰσπανία γιὰ παράδειγμα οἱ δρόμοι εἶναι καθημερινῶς κατειλημμένοι ἀπὸ διαδηλωτές. 
Δὲν πᾶνε σήμερα γιὰ διαμαρτυρία καὶ μετά, γιὰ δεκαπέντε ἡμέρες ξεκουράζονται…
Σὲ κάθε περίπτωσιν ἔχουν δεσμευτεῖ ἀπέναντι στὸν στόχο τους!
Θέλουν νὰ ῥίξουν τὴν κυβέρνησιν καὶ στοχεύουν στὸ νὰ ῥίξουν τὴν κυβέρνησιν. 
Δὲν πηγαίνουν μίαν ἡμέρα  σὲ ἀπεργία καὶ δεκαπέντε ἡμέρες γιὰ ἐργασία…
Ἔτσι οὐδεῖς ἐνοχλεῖται…  Κάνουν ἀκριβῶς τὸ ἀνάποδον! Καὶ γιὰ ἐτοῦτον τὸν λόγο θὰ δοῦν ἀποτέλεσμα!
Τὰ ἴδια συμβαίνουν σὲ Ἰταλία, σὲ Γερμανία, σὲ Γαλλία…
Συνέβησαν στὴν Ἀργεντινή, στὴν Ἰσλανδία…
Ὅλη ἡ Εὐρώπη εἴπαμε καίγεται… Κι ὅλος ὁ πλανήτης ἐτοιμάζεται νὰ καῇ… Προετοιμάζεται γιὰ αὐτὰ ποὺ ὀφείλει στοὺς πληθυσμούς  καὶ στὶς γενεὲς ποὺ ἔρχονται:
ξεκινᾶ μίαν ἀπεργία καὶ τὴν συνεχίζει ἔως τέλους. Δὲν τὴν διακόπτει γιὰ κανέναν συνδικαλιστή, κομματικὸ μηχανισμὸ ἤ …τραπεζίτη!!!
Ἀλλά ἐδῶ τί ἀκριβῶς συμβαίνει;
Μήπως ἐδῶ ἔχουμε ὤς πρωταγωνιστή τήν ἀπόλυτον σαχλαμάρα τῶν ἀπολύτων χειραγωγῶν πρός τούς ἀπολύτως συμβιβασμένους;
Πιστεύω στὸν Ἕλληνα περισσότερο ἀπὸ ὅσο πιστεύω σὲ κάθε ἄλλον ἄνθρωπο, σὲ κάθε μῆκος καὶ πλᾶτος τῆς Γῆς. 
Ἀλλὰ ἔχουμε ἀποφασίσει νὰ ἀντιδροῦμε βάσει προγράμματος τοῦ κάθε συνδικαλιστικοῦ ὀργάνου, κι ὄχι βάσει ἀνάγκης. Καὶ ἡ ἀνάγκη σήμερα ἐπιτάσσει συνολικὴ ἀντίδρασιν διαρκείας! Ὄχι ἀποσπασματική, τυχαία καὶ ἐλεγχομένη! 
Δὲν μοῦ άρέσουν οἱ ἀπεργίες, δὲν μοῦ ἀρέσουν οἱ καταστροφές, δὲν μοῦ ἀρέσουν οἱ ἀποκλεισμοὶ  τῶν δρόμων.
Ὑπάρχουν πάρα πολλοὶ τρόποι γιὰ νὰ ἀλλάξουμε τὸ σκηντικό, κυριολεκτικῶς δίχως νὰ ἀνοίξῃ ῥουθούνι!
Κι αὐτὸς ὁ τρόπος δὲν εἶναι ὁ ἀποδεδειγμένα ἀποτυχημένος, ποὺ ἔως σήμερα χρησιμοποιεῖται ἀπὸ τοὺς ὀργανωτές, καὶ τελικῶς μᾶς ἔχει φέρει ἐδῶ ποὺ εἴμαστε τώρα!
Εἶναι ἡ πραγματικὴ ἀποχή! Τὸ κλείσιμο τοῦ μαγαζιοῦ! Τὸ κατέβασμα τῶν ῥολῶν, ἔως τῆς στιγμῆς ποὺ θὰ ξεκινήσῃ κάποιος διάλογος! Οὐσιαστικὸς ὅμως διάλογος… Ὄχι σὰν αὐτοὺς ποὺ ἔως σήμερα ἔχουμε συναντήσει….
Εἶναι τόσο ἀναμενόμενον, ἐλεγχόμενον καὶ τελικῶς ἀνασταλτικόν, τὸ νὰ συμβαίνῃ μία ἀπεργία σήμερα, τὴν ὁποίαν τὴν ἀναμένουν οἱ «γνωστοὶ ἄγνωστοι», παρέα μὲ τοὺς παρατρεχαμένους τοῦ συστήματος, (ΜΑΤ, ἀστυνομία, συνδικαλιστές… κλπ, κλπ., κλπ….)  στὴν πλατεία τοῦ πρώην Συντάγματος, πρὸ κειμένου νὰ τὴν διαλύσουν, μὲ τὸν συνήθη τους τρόπο!
Εἶναι τόσο προβλέψιμα τὰ πάντα, ποὺ ἀκόμη ἀπορῶ γιὰ τὸν ἀριθμὸ τῶν συμμετεχόντων!
Εἶναι δυνατόν νά συζητᾶμε γιά πιθανότητες ἐπιτυχίας ἑνός ἐγχειρήματος, ὅταν γνωρίζουμε ἐκ τῶν προτέρων τό ἀποτέλεσμά του;
Νὰ ἀπεργήσουμε ὅλοι! 
Κι ἐγὼ κι ἐσεῖς καὶ ἡ κουτσὴ Μαρία. 
Ἀλλά πῶς; 
Δέν ἔφθασε ἡ στιγμή νά ἀλλάξουμε ὀπτικές καί τρόπους ἀντιμετωπίσεως τῆς κρίσεως; Δέν ἔφθασε ἡ στιγμή νά τό κάνουμε σωστά;
Ἀπεργῶ σημαίνει ἀπέχω ἀπὸ παραγωγὴ ἔργου. 
Δῆλα δὴ ἀπομακρύνομαι ἀπὸ τὸν χῶρο ἐργασίας μου καὶ πάω …γιὰ καφέ! Ἀλλὰ ὄχι γιὰ λίγες ὧρες, διότι ἐπιστρέφοντας θὰ ἀναγκαστῶ νὰ ἐργαστῶ διπλά, δίχως νὰ πληρωθῶ τὶς ὑπερωρίες, πρὸ κειμένου νὰ παραδόσω ἐγκαίρως τὰ ὅσα μοῦ ἔχουν ζητηθεῖ. 
Ἐάν ὅμως τό μαγαζί ἔκλεινε; Γιά πόσο, ἴσως νὰ ἀναρωτηθεῖτε…
Μία ἑβδομάδα, δύο ἑβδομάδες, τρεῖς ἑβδομάδες… Δὲν θὰ πάρῃ περισσότερο…
Ἴσα γιὰ νὰ ξεκινήσῃ ὁ πραγματικὸς διάλογος καὶ νὰ εἰσακουσθῇ ἡ ἄλλη πλευρά! Νὰ πάψουμε νὰ ἀκοῦμε! Νὰ μιλήσουμε!
Νὰ φέρουμε στὸ προσκήνιον ἐπὶ τέλους τὴν κοινὴν λογικὴ καὶ νὰ ἀξιώσουμε νὰ γίνῃ σεβαστή!
Κι αὐτὸ πλέον πρέπει νὰ γίνῃ …ἐχθές! Ὄχι αὔριο!
Τὸ αὔριο δὲν θὰ ὑπάρχῃ δίχως μας!
Κι ἐμεῖς, ἄν καὶ μᾶλλον τὸ ἔχουμε συνειδητοποιήσει βαθύτατα πλέον, εἴμαστε αὐτοὶ ποὺ μεσολαβοῦμε στὸ νὰ ἔχουν αὔριο τὰ παιδιά μας, καθῶς ἐπίσης κι ὅλες οἱ ἐπερχόμενες γενεές!
Θά παραδόσουμε τά πάντα ἀμαχητί ἤ θά τολμήσουμε κάτι διαφορετικό; 
Κι ἐάν ναί, γιατί ὄχι ἀπό σήμερα; Γιατί νά μήν τό κάνουμε τώρα; Ἀν τὶ Συντάγματος καὶ μερικῶν ὡρῶν μέσα στὰ χημικά, ἀπομάκρυνσις πρὸς τὶς ἐξοχὲς καὶ τὶς πλατεῖες μας… Μακριά τους… Ἀλλὰ νὰ μείνουμε ἐκεῖ! Νὰ μὴν ἐπιστρέψουμε σὲ καμμίαν ἐργασία, ἐὰν δὲν κατεβοῦν στὸν δρόμο ὅλοι αὐτοὶ ποὺ ὑπογράφουν ἀκρίτως, πρὸ κειμένου νὰ συνδιαλαγοῦν μαζύ μας! 
Σήμερα ἴσως εἶναι μία καλὴ εὐκαιρία… 
Τί λέτε; 
Φιλονόη.  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου