Είχα κι εγώ την ελπίδα ότι ο Έλληνας διατηρεί κάτι από το έπος του 40,
αλλά μόλις είδα το 80% να πληρώνει χαράτσι, όταν είδα συγγενείς γνωστούς
και φίλους να προτιμούν να ζουν περιμένοντας και πληρώνοντας,
αρνούμενοι να δουν την πραγματικότητα, θυμήθηκα ότι υπάρχει κι άλλη
πλευρά του Έλληνα, αυτή του ραγιά, η οποία επίσης έχει γράψει ιστορία.
Από τότε έχω πάψει να προσπαθώ να «ξυπνήσω» τον κόσμο όπως έκανα από το
09, έχω σταματήσει να ασχολούμαι με συλλογικότητες και ειδησιογραφία και
βλέπω τον εχθρό στον γείτονά μου, όπως και πριν την κρίση. Είμαστε λαός
γελοίων που ανέχονται να ζουν σε κράτος με υποσαχάρια αντιμετώπιση και
ως απάντηση διοργανώνουν λαμπαδηδρομίες, πορείες από τη Σπάρτη στην
Αθήνα κι άλλα τέτοια σόου ικανοποίησης του συλλογικού φαντασιακού και
μηδενικής πρακτικής χρησιμότητας. Πεθαίνουμε ως λαός και στο μόνο που
ελπίζω πια είναι στο ξύπνημα που θα επιφέρει η τελική επίθεση των
επικυρίαρχων…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου