"Για την Ελλάδα των πολλών" βροντοφωνάζει ο ΣΥΡΙΖΑ και τρίζουνε οι πέτρες στα ξερονήσια όπου άφησαν τη ζωη τους χιλιάδες αγωνιστές.
Ποιοί είναι άραγε αυτοί "οι πολλοί" θα ρωτήσει καλόπιστα κάποιος;
Μα εννοούμε το λαό! θα απαντήσει φυσικά πονηρά ο ΣΥΡΙΖΑ. Ποιοί άλλοι μπορεί να είναι "οι πολλοί" αν μέσα τους δεν βρίσκεται ο λαός θα μας πουν;
Αν όμως εννοούν το λαό τότε γατί δεν το λένε ευθέως;
Είναι απλό. Γιατί μέσα στους "πολλούς" θέλουν να κρύψουν και να χωρέσουν και τους λίγους, δηλαδή εκείνα τα μεγάλα συμφέροντα που υπηρετούνται από τον ΣΥΡΙΖΑ και βρίσκονται πίσω του. Να κρύψουν εκείνους των οποίων τα ζητούμενα και οι απαιτήσεις βρίσκονται χωρίς αμφιβολία σε απ' ευθείας σύγκρουση με τα συμφέροντα του λαού.
Ή τέλος πάντων θέλουν να μας πουν, όπως ακριβώς λέει και η ΝΔ αλλά και όλη η σύγχρονη αστική φιλολογία, ότι ο ταξικός διαχωρισμός της κοινωνίας σε εξουσιαστές και εξουσιαζόμενους είναι πλέον παρωχημένος και ντεμοντέ.
Η ταξική σύγκρουση δηλαδή, που συμβαίνει ούτως ή άλλως αντικειμενικά και πέρα από τη θέληση του οποιουδήποτε, κατά την ανανεωτική τους γνώμη πρέπει ως θεωρία να πάει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας γιατί είναι ενοχλητική ξεπερασμένη και κυρίως επικίνδυνη!
Ζήτω η ταξική συνεργασία και ειρήνη!
Τωρα πιά μας λένε, η σύγκρουση δεν είναι ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς, αλλά ανάμεσα σε πολλούς και λίγους, ανάμεσα σε σωστούς και λάθος, ανάμεσα σε καλά και κακά παιδιά και συμφέροντα ή ανάμεσα στις δυνάμεις του καλού και του κακού όπως λένε και κάποιοι άλλοι μακρινοί τους σύμμαχοι πέραν του Ατλαντικού.
Να λοιπόν άλλη μια "καινοτομία", πολύ παλαιάς όμως κοπής, που φέρνει ο ανανεωτής ΣΥΡΙΖΑ!
Εκπροσωπεί την "Αριστερά"... αλλά όχι αυτήν που ξέραμε δηλαδή αυτήν των φτωχών εργαζόμενων και του λαού, δηλαδή την Αριστερά στην πρώτη γραμμή της οποίας στάθηκαν, πάλεψαν και θυσίασαν πολλές φορές τη ζωή τους κομμουνιστές αγωνιστές μέλη και στελέχη του ΚΚΕ, αλλά την "Αριστερά των πολλών"!
Μα θα ρωτήσει κάποιος. Πως μπορεί ο λαός να παλέψει για να αλλάξει τα πράγματα, για να πάρει πίσω όσα του άρπαξαν αν δεν ξέρει καν ποιος βρίσκεται απέναντί του, ποιος είναι ο αντίπαλος που του λεηλάτησε τη ζωή;
"Δεν υπάρχουν αντίπαλοι" βροντοφωνάζουν οι "σύγχρονοι Αριστεροί" χειροκροτούμενοι από το σύστημα, από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ! Όλοι είμαστε στην ίδια πλευρά για το καλό του τόπου!
Αναρωτιούνται πολλοί για την ευκολία μετακίνησης στελεχών από το ένα αστικό κόμμα στο άλλο συμπεριλαμβανομένου φυσικά και του ΣΥΡΙΖΑ.
Μα σε μια τέτοια "Αριστερά" κανείς δεξιός, ακροδεξιός, συντηρητικός ή οτιδήποτε άλλο δεν θα είχε αντίρρηση να ενταχθεί.
Όμως σε τέτοια "Αριστερά" τι δουλειά έχουν οι αγνοί αγωνιστές πραγματικοί Αριστεροί που δεν σκύβουν το κεφάλι;
Γι αυτούς μόνο μια αγκαλιά υπάρχει, μια αγκαλιά κατακόκκινη που δεν τους έχει ξεχάσει ποτέ και ξέρουν καλά ποια είναι.
Μα εννοούμε το λαό! θα απαντήσει φυσικά πονηρά ο ΣΥΡΙΖΑ. Ποιοί άλλοι μπορεί να είναι "οι πολλοί" αν μέσα τους δεν βρίσκεται ο λαός θα μας πουν;
Αν όμως εννοούν το λαό τότε γατί δεν το λένε ευθέως;
Είναι απλό. Γιατί μέσα στους "πολλούς" θέλουν να κρύψουν και να χωρέσουν και τους λίγους, δηλαδή εκείνα τα μεγάλα συμφέροντα που υπηρετούνται από τον ΣΥΡΙΖΑ και βρίσκονται πίσω του. Να κρύψουν εκείνους των οποίων τα ζητούμενα και οι απαιτήσεις βρίσκονται χωρίς αμφιβολία σε απ' ευθείας σύγκρουση με τα συμφέροντα του λαού.
Ή τέλος πάντων θέλουν να μας πουν, όπως ακριβώς λέει και η ΝΔ αλλά και όλη η σύγχρονη αστική φιλολογία, ότι ο ταξικός διαχωρισμός της κοινωνίας σε εξουσιαστές και εξουσιαζόμενους είναι πλέον παρωχημένος και ντεμοντέ.
Η ταξική σύγκρουση δηλαδή, που συμβαίνει ούτως ή άλλως αντικειμενικά και πέρα από τη θέληση του οποιουδήποτε, κατά την ανανεωτική τους γνώμη πρέπει ως θεωρία να πάει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας γιατί είναι ενοχλητική ξεπερασμένη και κυρίως επικίνδυνη!
Ζήτω η ταξική συνεργασία και ειρήνη!
Τωρα πιά μας λένε, η σύγκρουση δεν είναι ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς, αλλά ανάμεσα σε πολλούς και λίγους, ανάμεσα σε σωστούς και λάθος, ανάμεσα σε καλά και κακά παιδιά και συμφέροντα ή ανάμεσα στις δυνάμεις του καλού και του κακού όπως λένε και κάποιοι άλλοι μακρινοί τους σύμμαχοι πέραν του Ατλαντικού.
Να λοιπόν άλλη μια "καινοτομία", πολύ παλαιάς όμως κοπής, που φέρνει ο ανανεωτής ΣΥΡΙΖΑ!
Εκπροσωπεί την "Αριστερά"... αλλά όχι αυτήν που ξέραμε δηλαδή αυτήν των φτωχών εργαζόμενων και του λαού, δηλαδή την Αριστερά στην πρώτη γραμμή της οποίας στάθηκαν, πάλεψαν και θυσίασαν πολλές φορές τη ζωή τους κομμουνιστές αγωνιστές μέλη και στελέχη του ΚΚΕ, αλλά την "Αριστερά των πολλών"!
Μα θα ρωτήσει κάποιος. Πως μπορεί ο λαός να παλέψει για να αλλάξει τα πράγματα, για να πάρει πίσω όσα του άρπαξαν αν δεν ξέρει καν ποιος βρίσκεται απέναντί του, ποιος είναι ο αντίπαλος που του λεηλάτησε τη ζωή;
"Δεν υπάρχουν αντίπαλοι" βροντοφωνάζουν οι "σύγχρονοι Αριστεροί" χειροκροτούμενοι από το σύστημα, από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ! Όλοι είμαστε στην ίδια πλευρά για το καλό του τόπου!
Αναρωτιούνται πολλοί για την ευκολία μετακίνησης στελεχών από το ένα αστικό κόμμα στο άλλο συμπεριλαμβανομένου φυσικά και του ΣΥΡΙΖΑ.
Μα σε μια τέτοια "Αριστερά" κανείς δεξιός, ακροδεξιός, συντηρητικός ή οτιδήποτε άλλο δεν θα είχε αντίρρηση να ενταχθεί.
Όμως σε τέτοια "Αριστερά" τι δουλειά έχουν οι αγνοί αγωνιστές πραγματικοί Αριστεροί που δεν σκύβουν το κεφάλι;
Γι αυτούς μόνο μια αγκαλιά υπάρχει, μια αγκαλιά κατακόκκινη που δεν τους έχει ξεχάσει ποτέ και ξέρουν καλά ποια είναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου