Κάποτε μας έλεγαν ότι η κατάργηση των μνημονίων είναι κόκκινη γραμμή.Και υπόσχονταν ότι θα σκίσουν τα μνημόνια μεγαλοπρεπώς, ότι θα τα καταργήσουν σε ένα νόμο με ένα άρθρο. Και κατηγορούσαν τους πολιτικούς τους αντιπάλους ότι διαπραγματεύονται... στα τέσσερα. Τελικά, μας έφεραν το 4ο μνημόνιο, το αέναο και διαρκές. Παλιά μας έλεγαν ότι θα καταργήσουν τον ΕΝΦΙΑ. Αλλά τον διατήρησαν. Πάει κι αυτή η κόκκινη γραμμή.
Μια φορά κι ένα καιρό μας έλεγαν ότι θα φτιάξουν νέες συμμαχίες, ότι θα αλλάξουν τον συσχετισμό δυνάμεων στην Ευρώπη και χλεύαζαν την Άνγκελα Μέρκελ. Στο τέλος έγιναν οι καλύτεροι συνεργάτες της, έφτασαν να την αποθεώνουν ότι είναι η πιο σοβαρή πολιτικός στην Ευρώπη. Κάποτε μας υπόσχονταν αξιοπρέπεια και δεσμεύονταν ότι οι συνταξιούχοι θα ξαναπάρουν τις κομμένες συντάξεις και οι μισθοί θα ξανανέβουν στα προ κρίσης επίπεδα. Και θεμελίωσαν την εθνική σύνταξη των 384 ευρώ δημουργώντας παράλληλα θέσεις εργασίας μερικής απασχόλησης με αμοιβή που δεν ξεπερνά τα 300 ευρώ. Μας έλεγαν ότι ξέρουν τι κάνουν, ότι έχουν σχέδιο και στρατηγική. Και μετά άλλαξαν το τροπάρι... Τώρα λένε ότι είχαν αυταπάτες, πως δεν ήξεραν, ότι είχαν κάνει προβλέψεις που δεν επαληθεύτηκαν, δεν είχαν υπολογίσει καλά τον συσχετισμό δυνάμεων. Αυτά όμως είναι λόγια ανθρώπων που δεν αντιλαμβάνονται τις ευθύνες τους...
Παλιά μας έλεγαν ότι είναι δίπλα στους φτωχούς και στους μη έχοντες. Ότι στηρίζουν εκείνους που χτύπησε η κρίση, ότι καταλαβαίνουν τους ανέργους και πως θα σταματήσουν τη μετανάστευση των νέων στο εξωτερικό. Και τους βλέπουμε να τζογάρουν στα καζίνο και να ψωνίζουν στα ακριβότερα πολυκαταστήματα. Αλλά και πάλι έχουν μια δικαιολογία: Δεν ξοδεύουν -λένε- τα λεφτά του Δημοσίου. Παίζουν βλέπετε με τα δικά τους χρήματα, αυτά που εισπράττουν από τη βουλευτική αποζημίωση και τον μισθό του υπουργού. Και παραδέχονται απλώς ότι δεν έχουν την παραμικρή συναίσθηση του κόσμου που δοκιμάζεται. Κάποτε ζητούσαν παραιτήσεις υπουργών... Των άλλων κομμάτων. Αλλά τώρα κραυγάζουν ότι δεν παραιτούνται, ό,τι και να γίνεται, λες κι έχουν αγοράσει τις υπουργικές καρέκλες. Όσα λάθη τους κι αν αποκαλύπτονται, όσες, αβλεψίες, παραλείψεις κι αστοχίες, πάντα φταίει κάποιος άλλος. Λες και πρόκειται για συμμορία -με την πολιτική έννοια του όρου- που ο ένας καλύπτει τον άλλο, που επικρατεί μια ιδιότυπη ομερτά -πολιτικά πάντα- που κανείς από τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ δεν θα βρει το παραμικρό λάθος για τους υπουργούς και τους βουλευτές της συμπολίτευσης. Λες και αν φύγει κάποιος θα αποκαλύψει τα ανομολόγητα μυστικά που τους ενώνουν, σαν να βγάζεις μια κλωστή που μπορεί να προκαλέσει το ξήλωμα του πουλόβερ...
Οι απόψεις τους για όλα τα θέματα αλλάζουν ανά λεπτό, αναλόγως του πώς τους δουλεύει. Τη μία θέλουν επενδύσεις, την άλλη τις στέλνουν στα τσακίδια. Για μια στιγμή λένε όχι στην αλλαγή φύλου, μετά συναινούν. Αρκεί να κρατήσουν τις θέσεις τους. Τέτοιος κυνισμός.
Αλλά βλέπετε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ κατήργησε τις κόκκινες γραμμές. Τώρα κόκκινη γραμμή είναι μία: Τα καλά και συμφέροντα. Κι όλοι οι άλλοι είναι εχθροί.
Ένα μήνυμα με αποδέκτη τον πρώην υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, φαίνεται πως θέλησε να αποστείλει ο Γιάνης Βαρουφάκης.Ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας, κατά τη διάρκεια ομιλίας του κινήματος DiEM 25 στην Πάτρα, θέλησε να στείλει ένα έμμεσο μήνυμα στον Σόιμπλε και όχι με λόγια αλλά με το σκίτσο που είχε το T-shirt που φορούσε. Όπως φαίνεται στη φωτογραφία, στο μπλουζάκι απεικονίζεται ένας άνδρας σε αμαξίδιο που «πατάει» επάνω σε κάποιον άλλο και συνοδεύεται από τη λεζάντα «It’s the economy stupid!» (είναι η οικονομία ηλίθιε). Την φράση αυτή είχε πει πρώτος ο σύμβουλος του Μπιλ Κλίντον, Τζέιμς Καρβιλ στον Τζωρτζ Μπους το 1992. Ο Βαρουφάκης είχε ισχυριστεί ότι την ίδια φράση του είχε πει σε συνάντησή τους ο Σόιμπλε όταν ήταν και ο ίδιος υπουργός Οικονομικών. crashonline.gr
Φαντάζομαι ότι όσοι παρακολούθησαν τη χθεσινή συζήτηση στη Βουλή, που αφορούσε την πρόταση της αξιωματικής αντιπολίτευσης για σύσταση εξεταστικής επιτροπής για τον υπουργό Εθνικής ‘Αμυνας, Πάνο Καμμένο, σκεφθήκατε το ίδιο όπως χιλιάδες άλλοι Έλληνες:
Τούτη η χώρα δεν έχει σωτηρία, θα είπατε… Και έχετε τόσο δίκιο…
Ειλικρινά το πιστεύω και με λυπεί αφάνταστα το γεγονός ότι στην Ελλάδα δεν βάζουμε ποτέ μυαλό, διότι κατά βάθος ο καθένας σκέφτεται το προσωπικό του συμφέρον και όχι το συμφέρον του συνόλου, το συμφέρον της Πατρίδας. Ομολογώ και παραδέχομαι ότι η οξύτατη οικονομική κρίση που συνεχίζεται για 7 χρόνια και 4 μήνες, έχει διαλύσει τα πάντα, κατέστρεψε την κοινωνία και τους ανθρώπους. Μας έκανε δύσπιστους σε όλους και σε όλα και χάθηκε και η περίφημη κοινωνική αλληλεγγύη, που χαρακτήριζε τους Έλληνες. Ο καθένας για τον εαυτό του, διότι δικαιολογημένα νοιώθουμε πως δεν υπάρχει αύριο. Η ανεργία έχει καταστρέψει τη νέα γενιά. Όσοι δεν έφυγαν στα ξένα, γυροφέρνουν στις καφετέριες και στα καφενεία, όχι επειδή αρνούνται να εργαστούν. Δεν είναι τεμπέληδες. Απλά δεν έχουν δουλειά.
Στην αντιπέρα όχθη από το λαό, βρίσκονται οι πολιτικοί. Ναι, η φράση «καλά την έχουν αυτοί», είναι πέρα για πέρα αληθινή. Η κρίση δεν τους άγγιξε, ζουν όπως και πριν το 2010, όταν ο Γεώργιος Παπανδρέου παρέδωσε τη χώρα στους δανειστές, και τσακώνονται το ίδιο όπως και τότε. Ως η Ελλάδα να έχει λύσει όλα τα προβλήματά της, ως να έχει γίνει η χώρα μας τα Εμιράτα του Περσικού Κόλπου. Η Βουλή απασχολήθηκε χθες με ένα θέμα που ΔΕΝ ενδιαφέρει καθόλου τους πολίτες. Ότι ειπώθηκε στο Κοινοβούλιο, αφορούσε μόνο τους πολιτικούς και κανένα άλλο. Ακούσαμε θλιβερά πράγματα. Ύβρεις, κατηγορίες, καταγγελίες, υπαινιγμούς για εκατομμύρια. Και στη συζήτηση αυτή συμμετείχαν ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, οι αρχηγοί των κομμάτων, οι βουλευτές… Πόση μιζέρια!
Η φοροδοτική ικανότητα των πολιτών δείχνει να αγγίζει το σημείο μηδέν.
Αυτό μαρτυρούν τα στοιχεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού, τα οποία έρχονται σε μία κρίσιμη για τις μελλοντικές εξελίξεις συγκυρία να αναδείξουν τη φοροδοτική εξάντληση. Οι αυξήσεις φόρων οι οποίες επιβλήθηκαν πέρυσι με μείωση του αφορολόγητου ορίου, αλλαγές στην κλίμακα εισφοράς αλληλεγγύης, αύξηση των προκαταβολών φόρου για ελεύθερους επαγγελματίες και σαρωτική διόγκωση των έμμεσων φόρων, όχι μόνο δεν αποδίδουν έξτρα έσοδα αλλά δημιουργούν τρύπες. Τα στοιχεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού είναι αποκαλυπτικά. Στο οκτάμηνο Ιανουαρίου-Αυγούστου, η αύξηση των άμεσων φόρων φυσικών και νομικών προσώπων είχε ως αποτέλεσμα μικρότερες εισπράξεις σε σχέση με αυτές που είχαν προϋπολογιστεί. Κυβέρνηση και δανειστές προέβλεπαν αύξηση εσόδων από άμεσους φόρους κατά 1 δισ. ευρώ, αλλά τα στοιχεία δείχνουν υστέρηση του φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων κατά 469 εκατ. ευρώ, των νομικών προσώπων κατά 118 εκατ. ευρώ και των λοιπών άμεσων φόρων κατά 123 εκατ. ευρώ. Ανάλογη εικόνα και στο μέτωπο των έμμεσων φόρων. ΦΠΑ και ειδικός φόρος κατανάλωσης σε πετρέλαιο και καπνό έχει αποδώσει 170 εκατ. ευρώ λιγότερα ενώ και η φαινομενική υπέρβαση στον ΦΠΑ λοιπών προϊόντων κατά 263 εκατ. ευρώ σχετίζεται με την παραχώρηση των περιφερειακών αεροδρομίων (296,16 εκατ. ευρώ ο ΦΠΑ της συγκεκριμένης κατηγορίας). Αντίθετα, χείρα βοηθείας της τάξεως των 300 εκατ. ευρώ έχει δώσει η ρύθμιση για την οικειοθελή αποκάλυψη αδήλωτων εισοδημάτων, η οποία εκτός απροόπτου αναμένεται να παραταθεί έως το τέλος του έτους. Η είσπραξη του ΕΝΦΙΑ εντός της εβδομάδας (εκπνέει την Παρασκευή η προθεσμία πληρωμής της πρώτης δόσης, ενώ ταυτόχρονα λήγει και η προθεσμία πληρωμής της β” δόσης φόρου εισοδήματος) αναμένεται να αμβλύνει την υστέρηση, η οποία σε επίπεδο οκταμήνου αγγίζει το 1,765 δισ. ευρώ (στον τακτικό προϋπολογισμό). Η γενική εικόνα όμως δύσκολα θα αλλάξει. Οι φόροι, όχι για λόγους ιδεολογίας, δεν μπορούν να αυξηθούν άλλο και έχουν ξεπεράσει ήδη τα όρια αντοχής της οικονομίας και της κοινωνίας. Αν χρειαστούν έξτρα μέτρα, πέραν των ψηφισμένων για μείωση αφορολογήτου και συντάξεων, δεν μπορεί παρά να αναζητηθούν στο μέτωπο των δαπανών. Εκτός και εάν αλλάξει (επιτέλους) η συνταγή και αντί για αυξήσεις φόρων και μειώσεις συντάξεων, γίνουν πραγματικές ενέσεις άμεσης τόνωσης της ανάπτυξης. Παρά την κακή εικόνα των εσόδων του προϋπολογισμού, το οικονομικό επιτελείο αισιοδοξεί ότι όχι απλώς θα καλυφθεί ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 1,75% του ΑΕΠ φέτος αλλά θα υπερκαλυφθεί κιόλας. Ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Γιώργος Χουλιαράκης εκτίμησε χθες στο συνέδριο του Economist ότι το πρωτογενές πλεόνασμα θα ξεπεράσει φέτος το 2,1%-2,2% και σε όρους διαρθρωτικού πλεονάσματος θα αγγίξει το 2,8%. Η δυνατότητα υποεκτέλεσης των δαπανών (1,7 δισ. ευρώ στο οκτάμηνο) αναμένεται να αξιοποιηθεί. Η ανησυχία αφορά το 2018. Το άλμα στο 3,5% του ΑΕΠ χωρίς ουσιαστικά νέα μέτρα (οι ψηφισμένες παρεμβάσεις φέρνουν(;) αύξηση εσόδων της τάξεως των 500 εκατ. ευρώ) προϋποθέτει εκτίναξη της ανάπτυξης. Και σε αυτό το μέτωπο όμως το τοπίο είναι θολό. Οι συναρτήσεις με την πορεία της αξιολόγησης γεννούν ερωτηματικά. Οι προθέσεις επιτυχούς ολοκλήρωσης έως τα Χριστούγεννα είναι καταγεγραμμένες. Στους «άγνωστους Χ», με κυρίαρχο μέχρι πρότινος το ερώτημα για τη στάση του ΔΝΤ, έχει προστεθεί πλέον και ο παράγοντας της νέας γερμανικής κυβέρνησης, όταν και με όποιους σχηματιστεί.
Μόνη λύση είναι η επιστροφή σε εθνικό νόμισμα για να γίνουν μαζικές διαγραφές χρεών που έχει ανάγκη η ελληνική οικονομία Θηλιά στην οικονομία τα 235 δισ. ευρώ του ιδιωτικού χρέους ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΠΕΤΡΑΚΟΥ
Τα στοιχεία που έδωσε πρόσφατα στη δημοσιότητα η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων για την πορεία των οφειλών προς τη φορολογική διοίκηση προκάλεσαν άλλο ένα κύμα πρωτοσέλιδων για τους φόρους που συνεχίζουν να μένουν απλήρωτοι και να συσσωρεύονται στον ωκεανό των ληξιπρόθεσμων οφειλών. Αυτές οι οφειλές είναι τελικά μόνο η κορυφή ενός παγόβουνου πάνω στο οποίο πλέει ακάθεκτη η ελληνική αγορά και η ελληνική οικονομία. Τα στοιχεία για το συνολικό χρέος των ιδιωτών προς το κράτος τα ασφαλιστικά ταμεία και προς τις τράπεζες είναι ανατριχιαστικά, καθώς δείχνουν ότι οι Έλληνες χρωστούν περίπου μιάμιση φορά το εθνικό εισόδημα. Το συνολικό χρέος ιδιωτών είναι της τάξης των 230 δισεκατομμυρίων ευρώ ή περίπου 130% του Ακαθάριστου Εγχώριου Εισοδήματος. Είναι χρέη προς το κράτος, προς τις τράπεζες, τα ασφαλιστικά ταμεία αλλά και μόλις 3 δις προς άλλους ιδιώτες. Και μέσα σε αυτή την ασφυκτική κατάσταση το Δημόσιο χρωστά και αυτό στους ιδιώτες σημαντικά ποσά, την ώρα μάλιστα που αυξάνεται συνεχώς η φορολογική επιβάρυνση με αυξήσεις συντελεστών και κατάργηση φοροαπαλλαγών. Τα αναλυτικά στοιχεία είναι τουλάχιστον απογοητευτικά: – Οι φορολογούμενοι, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία (Ιούλιος 2017), έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τις Εφορίες και τα τελωνεία, συνολικού ύψους 97,35 δισ. ευρώ, δηλαδή μια ανάσα από τα 100 δισεκατομμύρια ευρώ. Μάλιστα, τον Ιούλιο οι νέες ληξιπρόθεσμες οφειλές, δηλαδή αυτές που δημιουργήθηκαν από τον Ιανουάριο του 2017 και μετά, ανήλθαν σε 7,48 δισ. ευρώ, παρουσιάζοντας αύξηση κατά 2 δισ. ευρώ μέσα σε έναν μήνα. Παρά το γεγονός ότι η ΑΑΔΕ εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία εξηγούσε ότι, από αυτά τα 2 δισ. ευρώ, μόνο τα 695 δισ. ευρώ αποτελούν νέο ληξιπρόθεσμο χρέος φορολογικής προέλευσης, καθώς και ότι το νέο χρέος αυξάνεται με βραδύτερους ρυθμούς σε σχέση με το παρελθόν, η ουσία είναι ότι εξακολουθεί να αυξάνεται. Και αυτό συμβαίνει και σε μια περίοδο που η οικονομία έχει αρχίσει πραγματικά, έστω και δειλά, να ανακάμπτει, όπως δείχνουν τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής. Ασφαλιστικά ταμεία – Οι συνολικές ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τα ασφαλιστικά ταμεία υπολογίζονται σε περίπου 25 δισεκατομμύρια ευρώ. Πρόκειται για βεβαιωμένες απλήρωτες εισφορές, οι οποίες αποτελούν αντανάκλαση της λειτουργίας μιας μεγάλης αλλά σκιώδους αγοράς, δηλαδή επαγγελματιών οι οποίοι εργάζονται πλέον εκτός φορολογικού και ασφαλιστικού συστήματος, δηλαδή μόνο «με μαύρα». Οι ιστορίες ελεύθερων επαγγελματιών που λόγω των υπέρογκων εισφορών και της υπερφορολόγησης έκλεισαν τα βιβλία τους, θεωρώντας ότι μόνο έτσι θα καταφέρουν να παραμείνουν οικονομικά ζωντανοί. Μέσα στις οφειλές προς τα ασφαλιστικά ταμεία περιλαμβάνονται και χιλιάδες επιχειρήσεις που, υπό το βάρος της κρίσης, λύγισαν και τα ασφαλιστικά ταμεία περιμένουν από αυτές να εισπράξουν. Τράπεζες – Το συνολικό ποσό των δανείων προς τις τράπεζες υπολογίζεται σε περίπου 110 δισεκατομμύρια ευρώ, από τα οποία τα περίπου 50 δισ. είναι σε οριστική καθυστέρηση, δηλαδή είναι τα λεγόμενα «κόκκινα». Πρόκειται για οφειλές προς τις τράπεζες των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών οι οποίες έχουν συσσωρευτεί κατά κύριο λόγο στα χρόνια της κρίσης και οι λύσεις που έχουν δοθεί μέχρι τώρα απέχουν πολύ από το χαρακτηριστούν λύσεις. Αν και μέσα σε αυτό το χρέος υπάρχει και ένα μερίδιο των λεγόμενων «στρατηγικών κακοπληρωτών», δηλαδή δανειοληπτών που, ενώ μπορούν να πληρώσουν δεν πληρώνουν, η πλειονότητα αποτελείται από επιχειρήσεις και νοικοκυριά που απλώς λόγω της κρίσης σήκωσαν ψηλά τα χέρια, αδυνατώντας να σηκώσουν το βάρος των δανείων τους. Οι ελπίδες πολλών έχουν στραφεί πλέον στη ρύθμιση του εξωδικαστικού συμβιβασμού, μέσω της οποίας μπορεί να γίνει συνολική ρύθμιση χρεών προς τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία, Εφορίες και τελωνεία. Πρόκειται, ωστόσο, για ρύθμιση που αφορά μόνο επιχειρήσεις και επαγγελματίες και όχι άλλους ιδιώτες, όπως μισθωτούς και συνταξιούχους. Το μόνο σίγουρο είναι ότι μεγάλο μέρος από αυτό το χρέος δεν πρόκειται να πληρωθεί ποτέ. Είναι χαρακτηριστικό ότι, από τα 97 δισ. ευρώ του χρέους προς το Δημόσιο, εισπράξιμα θεωρούνται μόνο τα 12-15 δισ. ευρώ, ενώ μεγάλο είναι και το ποσοστό των «κόκκινων» δανείων που θα παραμείνουν «κόκκινα». Μόνη λύση είναι η επιστροφή σε εθνικό νόμισμα για να γίνουν μαζικές διαγραφές χρεών που έχει ανάγκη η ελληνική οικονομία Ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΕΤΡΑΚΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΠΓ ΤΗΣ ΛΑΕ ΚΑΙ ΠΡΩΗΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ Πετράκος: Eπιστροφή σε εθνικό νόμισμα για να γίνουν μαζικές διαγραφές χρεών
Χειμαρρώδης ήταν η απάντηση της Έλενας Τζούλη, συζύγου του Πάνου Καμμένου, για τις αντιδράσεις που προκάλεσε δημοσίευμα σχετικά με το ταξίδι του κ. Καμμένου στο Λονδίνο.
«Να πληροφορηθούν οι κάθε λογής αργυρώνητοι και μολυσμένοι με αίμα και χρήμα συνεργοί ότι το τακούνι του παπουτσιού μου δεν αξίζει να πατήσει κανένα σκουλήκι της συμμορίας τους», καταλήγει η μακροσκελής δήλωση της Έλενας Τζούλη Στην διάρκεια της κυβερνητικής αποστολής του στην Βρετανία, σύμφωνα με φωτογραφίες που περιέχονται στο άρθρο που ήταν το κεντρικό θέμα στο Πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Παραπολιτικά», ο Υπ. Εθνικής Άμυνας επισκέφθηκε και καζίνο του Λονδίνου, όπου σύμφωνα με το άρθρο «έχασε χιλιάδες λίρες».Στην δήλωση της η κ. Τζούλη επιτίθεται στα στελέχη της εφημερίδας, κατηγορώντας τα για εκβιασμό, ενώ στρέφεται και κατά της ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας, η οποία εξέδωσε ανακοίνωση, καλώντας σε «απολογία» τον κ. Καμμένο και ζητώντας την «λήψη μέτρων» από τον Πρωθυπουργό. Η δήλωση της Έλενας Τζούλη Νιώθω την ανάγκη να ζητήσω συγγνώμη από τον κ. Ιωάννη Κουρτάκη και τον χρηματοδότη των εκδόσεών του, διότι κατασπατάλησα 50 λίρες σε επίσκεψη στο ξενοδοχείο-εστιατόριο Park Tower, που βρίσκεται απέναντι από το ξενοδοχείο, όπου διέμενα, σε ιδιωτική στιγμή με τον σύζυγό μου, και δεν ήμουν ικανή να αγοράσω το σπίτι του Βολταίρου στο Παρίσι. Επίσης, οφείλω να ζητήσω συγγνώμη από τον κ. Κυριάκο Μητσοτάκη που το κατακόκκινο φόρεμά μου δεν αγοράστηκε από την collection της συζύγου του, και κυρίως διότι τα προσωπικά μου αξεσουάρ δεν αποτελούν χορηγίες και δώρα της Siemens. Τέλος, να ζητήσω συγγνώμη και από τον κ. Άδωνι Γεωργιάδη που δεν είμαι φαν των τηλεπωλήσεων του πολιτικού εξτρεμισμού του, αλλά την στιγμή της αλήθειας του λέω πάντα ψέματα ότι αγοράζω απ’ αυτά τα πολύ σικ ημερολόγια, που έκαναν θραύση στο Ερρίκος Ντυνάν.Μετά απ’ αυτά, οφείλω να ενημερώσω τους Έλληνες Πολίτες ότι εξαιτίας της αταλάντευτης στάσης του συζύγου μου, Πάνου Καμμένου, ως Υπουργού Εθνικής Άμυνας, και Προέδρου των Ανεξάρτητων Ελλήνων, απέναντι σε φαινόμενα σήψης και διαφθοράς, όπως είναι το σκάνδαλο του ΚΕΕΛΠΝΟ, και το σκάνδαλο του Noor1, τα οποία αγγίζουν υψηλά ιστάμενα πρόσωπα, του επιχειρηματικού και μιντιακού κατεστημένου, τα οποία τυχαίνει να έχουν σχέσης στοργής και προδέρμ με πολιτικά κόμματα, και δη αυτό της Νέας Δημοκρατίας, τόσο εγώ προσωπικά, όσο και όλα τα μέλη της οικογένειάς μου, συκοφαντούμαστε και απειλούμαστε, με σκοπό να υπαναχωρήσει ο σύζυγός μου από την πολιτική ανάδειξη αυτών των φαινομένων διαφθοράς. Ακριβώς σ’ αυτό το πλαίσιο συνεχώς βρισκόμαστε υπό φυσική παρακολούθηση, και καθημερινά δεχόμαστε έναν πόλεμο λάσπης από συγκεκριμένο συγκρότημα Μ.Μ.Ε., που επιδιώκει την με κάθε τρόπο εξόντωσή μας. Τα πρόσφατα δημοσιεύματα της εφημερίδας «Παραπολιτικά» απλώς επιβεβαιώνουν την ουσιαστική βασιμότητα της μηνύσεως του συζύγου μου, σε βάρος του κ. Ιωάννη Κουρτάκη, και των συνεργών του, η οποία εκκρεμεί πλέον ενώπιον του Τμήματος Δίωξης Εκβιαστών, για να λάβουν χώρα συγκεκριμένες εξειδικευμένες προανακριτικές πράξεις. Μετά την άρση όλων των σχετικών απορρήτων, σε εκκρεμείς δικογραφίες, θα πληροφορηθούν οι Έλληνες Πολίτες πως δρουν οι πραγματικές εγκληματικές οργανώσεις, οι οποίες για την επικράτησή τους δε διστάζουν να παρακολουθούν όχι μόνον εμένα και την οικογένειά μου, αλλά ακόμη και δημόσιους λειτουργούς. Έτσι, όλοι σύντομα θα μάθουν πως στήνονται τα επικοινωνιακά και άλλα παιχνίδια, και πως κάποιοι πουλάνε ως πρέζα την συκοφαντία.Τέλος, να πληροφορηθούν οι κάθε λογής αργυρώνητοι και μολυσμένοι με αίμα και χρήμα συνεργοί ότι το τακούνι του παπουτσιού μου δεν αξίζει να πατήσει κανένα σκουλήκι της συμμορίας τους. http://arouraios.gr/2017/09/xeimarros-sizigos-kammenou/
Rusya’nın Başkenti Moskova’nın merkezinde yapılan, «Moskova Merkez Camisi’nin iç süslemeleri ve yazıları, Nakkaş Semih İrteş’in ekibi ve Hattat Hüseyin Kutlu tarafından, 16 ve 17. yüzyıl Klasik Osmanlı sanatlarının üslubuyla gerçekleştirildi. (AA – Anadolu Ajansı)ΜΕΙΟΨΗΦΙΑ!!! ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ! ΣΕ 20 ΧΡΟΝΙΑ, οι Χ ρ ι σ τ ι α ν ο ί, θα είμαστε ΜΕΙΟΨΗΦΙΑ σε όλη την Ε υ ρ ώ π η ! (Ανατριχιαστικές οι στατιστικές. Και όμως ΔΕΝ ΜΙΛΑ ΚΑΝΕΙΣ…). Απαραίτητη αναδημοσίευση…
Την ώρα που οι (Χριστιανοί) πιστοί μειώνονται με ραγδαίους ρυθμούς, η ισλαμική εισβολή μέσω των μεταναστών αλώνει την γηραιά ήπειρο.
Χιλιάδες ενορίες κ λ ε ί ν ο υ ν, ενώ όλο και πιο πολλοί ΜΙΝΑΡΕΔΕΣ σ κ ι ά ζ ο υ ν τις αξίες του δυτικού πολιτισμού…
Mειοψηφία στο έδαφός τους θα είναι σε 20 χρόνια οι χριστιανοί της Ευρώπης, αφού, σύμφωνα με τις σχετικές μελέτες, οι πιστοί του χριστιανισμού πληθυσμιακά μειώνονται και γερνούν, την ίδια ώρα που το Ισλάμ ανθεί και μετεγκαθίσταται δυναμικά στη γηραιά ήπειρο μέσω των μεταναστών. The Central Mosque in Cologne, Germany, pictured in April 2015, is run by DITIB. Photo courtesy of Creative Commons/Raimond SpekkingΟι μιναρέδες αυξάνονται την ίδια ώρα που εκκλησίες κλείνουν ή συνενώνονται και τζαμιά τεραστίων διαστάσεων, που αποτελούν, εκτός από χώρους προσευχής, και χώρους συνεστίασης και κοινωνικοποίησης για χιλιάδες μουσουλμάνους, ανεγείρονται. Σήμερα η ανέγερση ενός τεμένους εγείρει πολλά ζητήματα καθώς, σύμφωνα με πολλούς αναλυτές, αποτελεί εστία γκετοποίησης και ριζοσπαστικοποίησης, πηγή φ ό β ο υ και α π ε ι λ ή ς λόγω του συνεχώς αυξανόμενου ισλαμιστικού εξτρεμισμού, την ίδια ώρα που το αντίπαλο δέος, ο χριστιανισμός, φ θ ί ν ε ι .
Τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Γερμανική Διάσκεψη των Επισκόπων για τους πιστούς του χριστιανισμού στη Γερμανία το 2016 είναι συγκλονιστικά και ενδεικτικά.
Μέσα σε έναν χρόνο η γερμανική Καθολική Εκκλησία έχασε 162.093 πιστούς, ενώ 537 ενορίες έκλεισαν!
Από το 1996 έως σήμερα το ένα τέταρτο των καθολικών κοινοτήτων έχει πάψει να υφίσταται. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, οι χριστιανοί στη Γερμανία θα έχουν γίνει μειονότητα μέσα στα επόμενα 20 χρόνια!
Περίπου το 60% των πολιτών της χώρας δηλώνουν σήμερα χριστιανοί, κυρίως καθολικοί και προτεστάντες, όμως ο αριθμός αυτός μειώνεται κατά 500.000 ετησίως μόνο από τους θανάτους. Μεταξύ του 2010 και του 2015 οι θάνατοι χριστιανών ξεπέρασαν τις γεννήσεις κατά σχεδόν 6.000.000.
«Οι στατιστικές αποτυπώνονται απόλυτα στην εικόνα που αντικρίζει κανείς τα πρωϊνά της Κυριακής στις γερμανικές πόλεις, δηλαδή στις άδειες εκκλησίες» επιβεβαίωσε με θλίψη ο θεολόγος Τζορτζ Βίγκελ. Ενδεικτικά, στη μητρόπολη του Τριρ, τοποθεσία της παλαιότερης καθολικής κοινότητας και γενέτειρα του Καρλ Μαρξ, ο αριθμός των ενοριών θα μειωθεί από 903 σε …35 (!) έως το 2020, σύμφωνα με τον επίσκοπο Στέφαν Ακερμαν – μείωση άνω του 90%. Exif_JPEG_PICTUREΣτην μητρόπολη του Εσεν έχουν ήδη κλείσει μέσα σε λίγα χρόνια περισσότερες από 200 ενορίες.
Ο αριθμός τους μειώθηκε από 259 σε 43.
Η δημογραφική παρακμή «συνεργάζεται» με την θρησκευτική κρίση και μοναδικός χαμένος βγαίνει ο χριστιανισμός, την ώρα που το Ισλάμ κερδίζει έδαφος.
Φημισμένες επισκοπικές έδρες της Γερμανίας έμειναν χωρίς ιερείς το 2016, όταν κανένα τέμενος δεν μένει χωρίς ιμάμη.
Τα τζαμιά στην Ευρώπη σήμερα, όποια μορφή και αν έχουν, επίσημα ή κρυφά, αποτελούν αναμφίβολα, εκτός από τόπους λατρείας, τόπους κοινωνικοποίησης, δικτύωσης και ζυμώσεων, και η ανέγερσή τους είθισται να σηματοδοτεί και την αλλαγή της γειτονιάς γύρω τους.
Σε καμμία περίπτωση δεν περνά απαρατήρητη η μεγάλη αύξησή τους στον ευρωπαϊκό χώρο, λαμβανομένης δε υπ΄όψη της τεράστιας χωρητικότητας κάποιων εξ αυτών σε πιστούς, το μουσουλμανικό στοιχείο φαίνεται να αλώνει την γεωγραφική περιοχή στην οποία άλλοτε υπερίσχυε ο χριστιανισμός.
Σύμφωνα με τη μελέτη του ευρωπαϊκού οργανισμού Network of European Foundations «Mosques in Europe. Why a solution has become a problem», πριν από επτά χρόνια υπήρχαν κατά προσέγγιση στην Ευρώπη 11.000 τεμένη.
Η Γερμανία κρατούσε από τότε τα πρωτεία, έχοντας τη μεγαλύτερη τουρκική κοινότητα στην Ευρώπη. Υπολογίζεται ότι έχει 2.600 τζαμιά με περίπου 1.269 μουσουλμάνους ανά τζαμί, όταν τη δεκαετία του 1980 υπήρχαν μόλις 700 τεμένη στη γερμανική επικράτεια.
Το πιο ενδιαφέρον είναι βέβαια ότι τα 900 από αυτά τα ελέγχει η ΤΟΥΡΚΙΑ, είτε απευθείας από το κράτος είτε μέσω της οργάνωσης DITIB, της Τουρκικής – Ισλαμικής Ενωσης Θρησκευτικών Υποθέσεων.
Η DITIB έχει χτίσει εκατοντάδες τζαμιά σε όλες τις χώρες της Ευρώπης και έχει φροντίσει για την στελέχωσή τους με κληρικούς, των οποίων τους μισθούς πληρώνει από τα ταμεία της.
Η Σαουδική Αραβία, από την πλευρά της, προσφέρθηκε (!…) να αναλάβει την κατασκευή ακόμη 200 τεμενών (!) στο γερμανικό έδαφος, ανταποκρινόμενη στις «ανάγκες» που προκύπτουν από τις αυξημένες προσφυγικές ροές από τη Μέση Ανατολή προς τις χώρες της δυτικής Ευρώπης.
Κάποιος κακόπιστος θα μπορούσε να πει ότι η σαουδαραβική προσφορά δεν έχει να κάνει με την ευκολότερη ενσωμάτωση των μουσουλμάνων που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους. Σε αριθμό τζαμιών στην Ε.Ε. τη Γερμανία ακολουθούν η Γαλλία με 2.100 τεμένη, το Ηνωμένο Βασίλειο με 1.500, η Ιταλία με 764, η Ισπανία με 668 και το Βέλγιο με 330.
Στα Βαλκάνια τα πρωτεία κατέχει η Βοσνία με 1.867 μουσουλμανικούς τόπους λατρείας, μεγαλύτερη ανησυχία όμως προκαλούν τα τζαμιά των σαλαφιστών.
Το Ισλάμ δεν είναι μία ενιαία θρησκεία και οι σαλαφιστές είναι οι πλέον ακραίοι, οι υπερσυντηρητικοί σουνίτες μουσουλμάνοι. Πλέον τα 120 σαλαφιστικά τζαμιά της Γαλλίας, τα 79 της Καταλονίας και τα περισσότερα από 100 της Μεγάλης Βρετανίας βρίσκονται σταθερά στο μικροσκόπιο των Αρχών.
Πηγή: dimokratianews
—————————————————————-
[Oι φωτογραφίες με τα τεραστίων διαστάσεων τζαμιά ανά τήν Ευρωπαϊκή ήπειρο, είναι επιλογές της ‘ΟδύσσειαςΤV’. Oι στατιστικές είναι ΑΠΟΣΤΟΜΩΤΙΚΕΣ. Οι Ευρωπαίοι στο σύνολό τους σχεδόν, ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ να αντιλαμβάνονται όχι τον κίνδυνο, αλλά τον ΟΛΕΘΡΟ που έρχεται… Και θα ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ άπαντες γι’ αυτήν την «χαλάρωση» και αδιαφορία…]
Συντακτική ομάδα «ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ» πηγή http://www.makeleio.gr/%ce%b5%ce%be%cf%89%cf%86%cf%85%ce%bb%ce%bb%ce%bf/%cf%83%cf%84%ce%b1%cf%84%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%b5%cf%83-%cf%84%cf%81%ce%bf%ce%bc%ce%bf%cf%85-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b9%cf%83-%ce%bf%cf%80%ce%bf%ce%b9%ce%b5%cf%83-%ce%ba%ce%b1%ce%bd/
Δεν ξέρω και δεν θυμάμαι να εφευρέθηκε από την Αριστερά κάτι σημαντικό για την ανθρωπότητα.
Δεν ξέρω και δεν θυμάμαι να ρισκάρισε κάτι η Αριστερά σε όλη τη διαδρομή της.
Ούτε χρήματα επένδυσε, ούτε κατασκεύασε προϊόντα, ούτε έφτιαξε κάτι εκ του μηδενός.
Δεν ξέρω και δεν θυμάμαι κάποια καινοτομία της.
Ακόμη κι αυτή η περίφημη ισότητα που διακήρυξε, είδαμε πως εφαρμόστηκε στις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού.
Η Αριστερά ήταν πάντα σφόδρα φιλολογούσα, αεροβατούσα, οκνηρή, τεμπέλα κι ελαφρώς πουτανίζουσα. «Έτρωγε» τα χρήματα που παρήγαγε ο φιλελευθερισμός.
Στη χώρα μας η Αριστερά, αφαίρεσε από τη χώρα τη δυνατότητα ανασυγκρότησης από τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, όπως έκαναν όλα τα κράτη της Δύσης, προκαλώντας τον θλιβερό εμφύλιο που μας ταλανίζει μέχρι και σήμερα.
Ηττήθηκε, μα κυριάρχησε ιδεολογικά κι επέβαλλε τον ευδιάκριτο σταλινισμό της, αξιοποιώντας στο έπακρο την αδυναμία των νικητών να περιχαρακώσουν τη χώρα με δημοκρατία ή την ανοχή τους μη τυχόν και χαρακτηριστούν …φασίστες.
Χωρίς να έχει απέναντί της ισχυρές πολιτικές προσωπικότητες να δίνουν τις μάχες των ιδεών (ούτε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το έπραξε), κατάφερε να καταστήσει πολιτικές και πνευματικές προσωπικότητες τα λεφούσια ημιμαθών λαϊκιστών για να ολοκληρώσουν την καταστροφή.
Όλη της η διαδρομή, αν και αυτοπροσδιορίστηκε ως προοδευτική, ήταν βαθύτατα συντηρητική κι αντιδραστική, με τις συνεχείς αρνήσεις της σε κάθε εκσυγχρονισμό του τόπου.
Βρέθηκε επανειλημμένως πέριξ της εξουσίας, ωφελήθηκε τα μέγιστα από όλες τις κυβερνήσεις με διορισμούς, νομοθετικές διατάξεις, άρνηση ελέγχου της περιουσίας της και πολλά άλλα. Μα κυρίως ευνοήθηκε -το είπαμε και προηγουμένως- από την ανοχή των κυβερνήσεων και της κοινωνίας.
Η Αριστερά ήταν κι είναι υπεύθυνη για την κάκιστη κατάσταση του σχολείου, του πανεπιστημίου, των επιμέρους γνωστικών κλάδων, είτε με τον ενεργό της ρόλο στη διαμόρφωση των συσχετισμών στην Παιδεία (συνδικαλιστές, πανεπιστημιακοί, βία κλπ) είτε με την σπουδή της να εκλαμβάνει την Παιδεία ως χώρο εύρεσης μελλοντικών ψηφοφόρων και στελεχών.
Η δε Αριστεροσύνη στην Ελλάδα, είναι τιμητικός τίτλος και διαβατήριο κοινωνικής και επαγγελματικής ανέλκυσης, διακρίσεων κι αναγνώρισης. Τις περισσότερες φορές χωρίς να υπάρχει κάποιο επιστημονικό υπόβαθρο ή κάποιο ιδιαίτερο χάρισμα…
Η Αριστερά μισούσε και μισεί την Μεσαία – αστική τάξη.
Κι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και του εθνολαϊκίστικου μορφώματος που την στηρίζει, έκαναν και κάνουν συνειδητά τα πάντα προκειμένου να τη διαλύσουν.
Τόσο καιρό «φωνάζαμε» ότι η υπερφορολόγηση πλήττει κι εξοντώνει την αστική τάξη και τον επιχειρηματικό κόσμο. Τους αναγκάζει να δουλεύουν για να συντηρούν το κράτος. Τους αποτρέπει από οποιαδήποτε προσπάθεια δημιουργίας και προκοπής.
Τώρα, τώρα που τα αποτελέσματα είναι ολοφάνερα, αυτή την άποψη τη διατυπώνουν όλο και περισσότεροι. Την ασπάζονται σχεδόν οι πάντες πλην των κυβερνητικών φερέφωνων.
Επαναλαμβάνω: Ήταν επιλογή αυτό.
Το επιβεβαίωσε με ρητό και κατηγορηματικό τρόπο ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής επιτροπής Βάλτις Νρομπρόφσκις, ο οποίος μόλις προχθές ανέφερε ότι ήταν απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης ν’ αυξήσει τους φόρους αντί να μειώσει τις δαπάνες!
Τι δεν καταλαβαίνετε;
Η Αριστερά επί χρόνια εξέφραζε έντονο καταγγελτικό λόγο εναντίον του παλιού.
Μα η ίδια έχει αγκαλιάσει όλο αυτό το παλιό, όλο τον κρατικό παρασιτισμό, όλους εκείνους που ζούσαν, δρούσαν στο παλιό και πολιτεύονταν σ’ αυτό. Μια ματιά στη σύνθεση του υπουργικού συμβουλίου πείθει και τους πλέον δύσπιστους.
Ναι, η χώρα δεν μπήκε στην παρακμή επί ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε έγινε μη κανονική χώρα επί ΣΥΡΙΖΑ.
Στην παρακμή εισήλθε από τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης που αγκάλιασε τον κρατισμό. Χώθηκε βαθιά σ’ αυτή μόλις ανέλαβε την εξουσία ο Ανδρέας Παπανδρέου με τα συνθήματα της Αριστεράς.
Ακόμη και τότε, όμως, η Αριστερά συνετέλεσε τα μέγιστα με τις τρελές πολιτικές της, που συμπορευόταν με κάθε παλαβή απαίτηση. Συνετέλεσε τα μέγιστα για να γαλουχηθεί μια ολόκληρη κοινωνία με τον κρατισμό και τον κομμουνισμό. Ακόμη κι όταν ο κομμουνισμός κι η Αριστερά κατέρρεαν παντού και κυρίως εκεί που υποτίθεται «βασίλευαν», στη χώρα μας αναπτύσσονταν! Ο σημερινός πρωθυπουργός πήγε και γράφηκε στην ΚΝΕ την περίοδο της πτώσης του κομμουνισμού!
Αυτό, λοιπόν, το απίστευτο τερατούργημα που δημιουργήθηκε με την μεταπολίτευση, υπηρετεί ο Αλέξης Τσίπρας. Αυτό το τερατούργημα που κατήγγειλε συνεχώς.
Αλήθεια; Σε ποια κανονική χώρα θα έστελναν έναν τυφλό υπουργό να κάνει αυτοψία μιας καταστροφής; Θα μου πείτε, αν είμαστε κανονική και μη παρακμιακή χώρα δεν θα ήταν υπουργός ο Κουρουμπλής…
Αλήθεια: Σε ποια κανονική κι όχι παρακμιακή χώρα, οι δημόσιοι υπάλληλοι θα κατέβαιναν σε απεργίες και διαδηλώσεις για να μη αξιολογηθούν;
Αλήθεια: Σε ποια κανονική κι όχι παρακμιακή χώρα τα μεγαλύτερα συνδικάτα θα ήταν αυτά του προνομιακού δημοσίου;
Αλήθεια: Σε ποια κανονική κι όχι παρακμιακή χώρα, η αριστεία θα αντιμετωπίζονταν ως ρετσινιά;
Αλήθεια: Σε ποια κανονική κι όχι παρακμιακή χώρα, η τρομοκρατία (κατά κύριο λόγο Ακροαριστερής καταγωγής) συνεχώς αναγεννιέται;
Αλήθεια: Σε ποια κανονική κι όχι παρακμιακή χώρα θα υπήρχαν ολόκληρες περιοχές που θα αποτελούσαν άβατο για την δυνάμεις της τάξης, όπως γίνεται στα Εξάρχεια;
Αλήθεια: Σε ποια κανονική κι όχι παρακμιακή χώρα, το κέρδος θα αποτελούσε –περίπου- ποινικό αδίκημα;
Αλήθεια: Σε ποια κανονική κι όχι παρακμιακή χώρα, ο πρωθυπουργός που είπε τόσα ψέματα με τόσο ξεδιάντροπο τρόπο, θα ήταν ακόμη πρωθυπουργός;
Κι εμείς, ή πολλοί από εμάς, δεν λέμε να βάλουμε μυαλό.
Τα παθήματα δεν μας γίνονται μαθήματα.
Οι Αριστερές ιδεοληψίες υπαγορεύουν τη στασιμότητα, την παρακμή κι απαγορεύουν την κανονικότητα.
Σάλος ξέσπασε με επικίνδυνη τροπολογία του υπουργείου Δικαιοσύνης που συζητείται στην Ολομέλεια της Βουλής και η οποία εμμέσως ανοίγει παράθυρο για αναγνώριση της Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης.
Η τροπολογία τελικά αποσύρθηκε μετά τις έντονες αντιδράσεις από την αντιπολίτευση αλλα και από το συγκυβερνών κόμμα τους ΑΝΕΛ. Την απόσυρση της τροπολογίας, ανακοίνωσε από το βήμα της Βουλής ο υπουργός Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής. Νωρίτερα, ΝΔ, Δημοκρατική Συμπαράταξη και Ενωση Κεντρώων τοποθετήθηκαν κατά της τροπολογίας, ενώ το θέμα έχει προκαλέσει τριβές και με τον κυβερνητικό εταίρο, καθώς και ο ιδιος ο Πάνος Καμμένος φέρεται έτοιμος να την καταψηφίσει. Ο αντιπρόεδρος της Βουλής και βουλευτής των ΑΝΕΛ Δημήτρης Καμμένος με νεότερη δήλωση υποστηρίζει πως ενδεχόμενη ψήφιση της διάταξης θα ισοδυναμεί με έγκριση του πρόσφατου ψηφίσματος της Ισλαμικής Διάσκεψης που αναφέρεται σε ύπαρξη «τουρκικής μειονότητας» στην Ελλάδα και καλεί την χώρα μας να αναγνωρίζει «τουρκικούς συλλόγους» που δραστηριοποιούνται στην χώρα μας.Με βάση την αρνητική στάση των ΑΝΕΛ, όπως τουλάχιστον εκφράστηκε από τον κ. Δημήτρη Καμμένο, η επίμαχη διάταξη δεν φαίνεται να συγκεντρώνει την θετική ψήφο της πλειοψηφίας της Βουλής.Σύμφωνα, πάντως, με πηγές της αξιωματικής αντιπολίτευσης, «η τροπολογία έχει εθνικές προεκτάσεις και εκτιμούμε ότι δεν μελετήθηκε σοβαρά το θέμα από το συγκεκριμένο υπουργείο». ενώ, από την πτέρυγα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, ο εισηγητής Θεόδωρος Παπαθεοδώρου είπε πως, αν και συμφωνεί με το περιεχόμενο της ρύθμισης, θα καταψηφίσει τα άρθρα.Ο εισηγητής της ΝΔ, Κώστας Γκιουλέκας, με αφορμή και την στάση των ΑΝΕΛ να καταψηφίσουν την ρύθμιση, σχολίασε: «Αυτή η κυβέρνηση έχει φθάσει στα 2/3 του βίου της και έχουμε εξακολουθούμε να είμαστε μάρτυρες της περίεργης ισορροπίας των κυβερνητικών εταίρων. Τραγελαφικές και απερίγραπτες καταστάσεις. Συμφωνούν γενικά και διαφωνούν αλά καρτ και κατά περίπτωση. Διαφωνούμε εντελώς με αυτή την πολιτική και πρακτική. Ως κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και από εδώ και στο εξής, κάθε φορά που οι κυβερνητικοί εταίροι διαφωνούν, εμείς δεν θα στηρίζουμε, ασχέτως αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε με το περιεχόμενο του νομοσχεδίου. Δεν μπορείτε να έρχεστε πατώντας σε δύο βάρκες. Εμείς σε κάθε τροπολογία και νομοσχέδιο θα έχουμε στάση αρνητική, αν δεν τα έχετε βρει μεταξύ σας. Δεν μπορεί να εμφανίζεστε με δύο γραμμές, αλλά κατά τα άλλα να είστε αδιατάρακτοι». «Ξέρετε τι λέει το άρθρο επί της ουσίας; Έχει εθνικές προεκτάσεις και δεν μπορούμε να το περάσουμε έτσι. Εμείς επί της ουσίας θα τοποθετηθούμε στην συζήτηση και θα σας τα εξηγήσουμε όλα» προσέθεσε.Από την πτέρυγα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, ο εισηγητής Θεόδωρος Παπαθεοδώρου υπογράμμισε: Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει επιλέξει να κυβερνά με τους ΑΝΕΛ για το μνημόνιο και την περικοπή συντάξεων και να απευθύνεται σε εμάς για να ψηφίζονται νομοσχέδια για τα ανθρώπινα δικαιώματα, για το τζαμί και το σύμφωνο συμβίωσης. Αυτό τέλος. Δεν δίνουμε άλλοθι. Αν στα επίμαχα άρθρα δεν έχετε την απαιτούμενη πλειοψηφία, σε εμάς δεν θα βρείτε στήριξη για να συνεχίσετε την ετερόκλητη συμμαχία. Αποσύρετε τις ρυθμίσεις και πείστε τους εταίρους σας να τις υπερψηφίσουν και τότε θα τις ψηφίσουμε και εμείς. Αντίθετα με τους εταίρους σας, εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να ψηφιστούν οι ρυθμίσεις. Δεν γίνεται αλά καρτ συμφωνία. Από την στιγμή που έχετε έντιμη συμφωνία, εμείς περιμένουμε να το διαπιστώσουμε».
Η πρώτη σχηματίστηκε από τη διαρροή του πετρελαίου στον Πειραιά και εξαπλώνεται, εδώ και μια εβδομάδα, στον Σαρωνικό.
Η δεύτερη λεκιάζει ανέκαθεν την πολιτική και κοινωνική μας ζωή και δημιουργεί -σε όποιον παρακολουθεί τα γεγονότα- αισθήματα ναυτίας. Μέχρι και μισανθρωπίας. Η δεύτερη κηλίδα συνοψίζεται στη φράση του υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας: "Ένα λογοπαίγνιο έκανα. Δεν υφίσταται θέμα παραίτησής μου από την κυβέρνηση..."
Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ, οι γνωρίζοντες τα παρασκήνια, ισχυρίζονται ότι ο κύριος Παναγιώτης Κουρουμπλής είχε πράγματι πρόθεση να παραιτηθεί. Το Μέγαρο Μαξίμου όμως τού το απαγόρευσε εκτιμώντας ότι κάτι τέτοιο, αντί να οδηγήσει σε εκτόνωση, θα αύξαινε περαιτέρω το πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση. Επιτρέψτε μου, όσο κι αν εμπιστεύομαι το ρεπορτάζ, να ακούω τα παραπάνω βερεσέ. Εάν ήθελε ο κύριος Κουρουμπλής να αναλάβει την αντικειμενική του ευθύνη για τη ζημιά στο θαλάσσιο περιβάλλον, να αυτοτιμωρηθεί έστω και συμβολικά, κανένα Μαξίμου δεν θα μπορούσε να τον σταματήσει.Ο κύριος Παναγιώτης Κουρουμπλής δεν βρίσκεται στα πρώτα νιάτα του. Δεν είναι στην ηλικία όπου το πολιτικό όραμα ή η πολιτική φιλοδοξία συγχωρούν ενδεχομένως κάποιες αβαρίες, στην ηλικία όπου για να κυριεύσεις το δάσος πρέπει να παραβλέψεις ή και να πριονίσεις κάποια δέντρα. Ο κύριος Κουρουμπλής συμπληρώνει σε λίγες μέρες το εξηκοστό έκτο έτος του. Βρίσκεται εδώ και τέσσερις και πλέον δεκαετίες στις επάλξεις της πολιτικής.Το κομβικό γεγονός της ζωής του συνέβη όταν -παρέα με κάποιους φίλους του από το χωριό Ματσούκι της Αιτωλοακαρνανίας- ανακάλυψαν μια σκουριασμένη γερμανική χειροβομβίδα και βάλθηκαν, ανυποψίαστοι για τον κίνδυνο, να τη σκαλίζουν. Η χειροβομβίδα έσκασε και ο μικρός Παναγιώτης έχασε το φως του. Το φρικτό ατύχημα αντί να ισοπεδώσει το ηθικό του παιδιού, τού ενίσχυσε αντιθέτως τη λαχτάρα να ζήσει στα γεμάτα. Φοίτησε ο κύριος Κουρουμπλής στη Σχολή Τυφλών στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα, πέτυχε στη Νομική, έγινε δικηγόρος και αναμείχθηκε με τα κοινά, με αρχική πρόθεση να εξασφαλίσει στους ομοιοπαθείς του δίκαιη μεταχείριση από την πολιτεία και την κοινωνία, δικαιώματα και ευκαιρίες.
Διέθετε προφανώς και την ψυχική φλόγα και τα διανοητικά προσόντα. Κέρδισε επανειλημμένα την εμπιστοσύνη των συμπολιτών του αλλά και των πολιτικών ηγεσιών, εκλέχθηκε βουλευτής, ανέλαβε κυβερνητικές θέσεις. Υπηρέτησε ευδοκίμως στη Βουλή και στα υπουργεία; Μονάχα ίσως οι Αιτωλοακαρνάνες και οι τυφλοί μπορούν να εκφέρουν επ' αυτού βάσιμη άποψη. Για όλους εμάς τους υπόλοιπους, ο Παναγιώτης Κουρουμπλής μέχρι το 2011 δεν αποτελούσε παρά ένα όνομα που ακουγόταν στους ανασχηματισμούς, συνοδευόμενο από την εικόνα ενός γενειοφόρου άνδρα με μαύρα γυαλιά. Που δεν συνδέθηκε ποτέ με κανένα μείζον, εθνικής εμβέλειας, γεγονός. Ο Κουρουμπλής ανήκε στον σωρό -πολτό αυστηρότερα- των πολιτικών οι οποίοι έρχονται και παρέρχονται δίχως να αφήσουν το ίχνος τους στην Ιστορία.
Τον Ιούνιο του 2011, ο Παναγιώτης Κουρουμπλής βρέθηκε αίφνης στο επίκεντρο των ειδήσεων. Παρά τις επικλήσεις του κομματικού μηχανισμού και τις πιέσεις που θα δέχθηκε, διεχώρισε τη στάση του και καταψήφισε το Μεσοπρόθεσμο Σχέδιο, τη συνέχεια του πρώτου Μνημονίου. Επρόκειτο για τη σημαντικότερη στιγμή της δημόσιας ζωής του. "Παραμένω Πασόκ" δήλωσε στους δημοσιογράφους ευθύς μετά την ανταρσία του. "Το Κίνημα δεν το χαρίζω σε κανέναν."
Εάν ο κύριος Κουρουμπλής είχε παραμείνει Πασόκ και είχε -διαφυλάσσοντας την αξιοπρέπειά του- αποσυρθεί τότε από την ενεργό πολιτική, θα είχε αναφίβολα περάσει στη συλλογική μνήμη ως ένας έντιμος, ένας αδέκαστος ιδεολόγος. Οι κυνικοί μπορεί να τον χαρακτήριζαν Δον Κιχώτη. Η κοινή γνώμη όμως θα του απένειμε το εύσημο της μαγκιάς, η οποία αποτελεί το κατ'εξοχήν είδος εν ανεπαρκεία στη δημόσια σφαίρα μας.
Αντί-φευ!- για ηρωική έξοδος, η ανταρσία του Παναγιώτη Κουρουμπλή στάθηκε για τον ίδιον η προίκα, την οποίαν κατέθεσε στην πλατεία Κουμουνδούρου. Εκτιμώντας ότι ο Σύριζα θα αποτελούσε το νέο ταχύ όχημα προς την εξουσία, περιελήφθη στα ψηφοδέλτιά του και εξασφάλισε, εύκολα, την επανεκλογή του.
Ακόμα και αν δεχθούμε ότι κατά τον "ένδοξο" εκείνο καιρό, που η "ριζοσπαστική Αριστερά" εναγκαλιζόταν τον συρφετό των Αγανακτισμένων και του Ψόφα, ο κύριος Κουρουμπλής άδολα πίστευε ότι το πνεύμα του Ανδρέα Παπανδρέου είχε μετενσαρκωθεί στο σώμα του Αλέξη Τσίπρα, τα όσα συνέβησαν κατόπιν τον στερούν από κάθε ελαφρυντικό.
Ο αρνητής του Μεσοπρόθεσμου ψήφισε με τα δύο του χέρια το τρίτο Μνημόνιο. Ο χλευαστής του Γιώργου Παπανδρέου και περιφρονητής του Βαγγέλη Βενιζέλου δεν εφείσθη κολακειών προς τον καινούργιο του πρωθυπουργό. Κι όταν, προ εβδομάδος, έγινε για δεύτερη φορά πρόσωπο της ημέρας, αντιμετώπισε ατυχώς, παλαιοκομματικότατα, ευτράπελα, ενίοτε και υβριστικά τις κατηγορίες που του απευθύνθηκαν αλλά και τις ερωτήσεις που τού ετέθησαν. Παρέμεινε, εκών-άκων, κολημμένος στην καρέκλα του υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας.
Τι έχει να κερδίσει ο "Τειρεσίας" (όπως τον είχε κάποτε χαρακτηρίσει ο Βαγγέλης Βενιζέλος) με αυτή του τη συμπεριφορά; Δεν θα είναι ασφαλώς, στα εξηνταέξι του, τόσο αφελής ώστε να εκτιμά ότι η πολιτική του σταδιοδρομία βρίσκεται σε άνοδο και όχι σε αποδρομή. Ώστε να προσβλέπει σε μελλοντικά, υψηλότερα αξιώματα. Μάχη χαρακωμάτων δίνει ο άνθρωπος, αγώνα για να παραμείνει όσο γίνεται περισσότερο στη σημερινή του θέση. Και ο απλός πολίτης -εσείς, εγώ- έρχεται να ρωτήσει: Τόσο μέλι έχει λοιπόν μια τέτοια εξουσία; Τόσο δελεαστικό είναι να σού ανοίγουν τις πόρτες, να σε αποκαλούν κύριο υπουργό, να ξαγρυπνούν στην πόρτα σου φρουροί, να απευθύνεσαι στις κυρίες και να σου απαντούν εκείνες με χαμόγελο; Ακόμα και αν υποθέταμε -πονηρά, κακόπιστα, συκοφαντικά και για ετούτο απαράδεκτα- ότι το υπουργιλίκι προσπορίζει πλούτο, τί να τον κάνει τον πλούτο κάποιος στο κατώφλι της τρίτης ηλικίας; Όταν η μεγαλύτερη ανταμοιβή για την πορεία ζωής σου θα είναι να σε χαιρετούν οι άνθρωποι με σέβας και να ζητούν τα φώτα σου; Έχει άραγε συνειδητοποίησει ο κύριος Κουρουμπλής ότι, κατά την εβδομάδα που παρήλθε, θυσίασε τα πολυτιμότερα προκειμένου να διατηρήσει τα ευτελέστερα;Πρόσωπα που φρουρούν με κάθε κόστος τις προσωπικές τους Θερμοπύλες υπάρχουν και στους αντιηρωικούς ακόμα καιρούς μας. Από τον Μανώλη Γλέζο μέχρι τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη. Οι Κουρουμπλήδες δυστυχώς, από όλες τις ιδεολογίες και τις παρατάξεις προερχόμενοι, είναι απείρως περισσότεροι. Και δίνουν τον γενικό τόνο.
"Αν τουλάχιστον, μέσα στους ανθρώπους αυτούς, ένας επέθαινε από αηδία..." γράφει ο Κώστας Καρυωτάκης. Ας φανούμε πιό επιεικείς. Εάν τουλάχιστον ένας παραιτούνταν από αηδία...
Αδειάζει το καλάθι της νοικοκυράς μήνα με το μήνα επιβεβαιώνοντας τις προβλέψεις στελεχών του οργανωμένου λιανεμπορίου, που εκτιμούν ότι το 2017 θα κλείσει με απώλειες της τάξεως... του 2,3% σε σχέση με το 2016. Σε αρνητικό έδαφος αναμένεται να κινηθούν τα σούπερ μάρκετ και το 2018 με πτώση κατά 1,5%. Ωστόσο, παρά την καθοδική πορεία που ακολουθεί η κατανάλωση, η επαναλειτουργία των καταστημάτων της πρώην Μαρινόπουλος από τον Σκλαβενίτη φαίνεται να επιβραδύνει το ρυθμό της μείωσης.Ετσι, σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της Nielsen, η κάμψη της κατανάλωσης στο α’ εξάμηνο του έτους περιορίστηκε στο 1,1% έναντι 3,9% στο α’ πεντάμηνο του 2017, ποσοστό όμως που μεταφράζεται σε απώλειες ύψους 56 εκατ. ευρώ για την αγορά των σούπερ μάρκετ. Μεγαλύτερη είναι η μείωση (-2,2%) στα ταχυκίνητα καταναλωτικά αγαθά (τρόφιμα, ποτά, είδη προσωπικής και οικιακής φροντίδας κ.λπ.), γεγονός που αποδίδεται στη συρρίκνωση των όγκων και της κατανάλωσης, ενώ την ίδια στιγμή η μέση τιμή ανά τεμάχιο παρουσιάζει αποπληθωριστικές τάσεις της τάξεως του -0,5%. Αλλωστε, όπως είχε δηλώσει στις αρχές του καλοκαιριού ο διευθύνων σύμβουλος του ομίλου METRO, στον οποίο ανήκουν τα σούπερ μάρκετ My market και τα cash&carry METRO, το «καλάθι» της νοικοκυράς έχει περιοριστεί στα 250 ευρώ το μήνα έναντι 380 ευρώ που ήταν προ κρίσης.
Ακτινογραφία Εντύπωση στην αγορά προκαλεί η πτωτική τάση που ακολουθεί η κατηγορία του γάλακτος τους τελευταίους μήνες αναδεικνύοντας την οικονομική ασφυξία των νοικοκυριών, καθώς κόβουν ένα από τα σημαντικότερα είδη διατροφής. Συγκεκριμένα, το διάστημα 1η Ιανουαρίου 2017 έως 15 Ιουλίου 2017 η εν λόγω κατηγορία κατέγραψε απώλειες 8,6% σε αξία, ήτοι 20 εκατ. ευρώ, σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό διάστημα, ενώ ο όγκος πωλήσεων υποχώρησε κατά 5,1%. Οπως είναι φυσικό, αυτό έχει συμπαρασύρει προς τα κάτω και την πρωτογενή παραγωγή. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Ενωσης Φυλής Χολστάιν Ελλάδας, κ. Θανάση Βασιλέκα, η ετήσια παραγωγή αγελαδινού γάλακτος κάθε χρόνο μειώνεται κατά 5.000 τόνους φτάνοντας πλέον στους 600.000 τόνους από 636.000 τόνους. Σημαντικές απώλειες παρουσίασε και το συσκευασμένο ψωμί (-5,3%), το γιαούρτι (-2,4%), ενώ στα αβγά η μείωση των πωλήσεων ήταν 17,1% σε αξία, παρά το γεγονός ότι η συγκεκριμένη κατηγορία πέτυχε αύξηση 3,3% στον όγκο πωλήσεων. Πτωτικά κινήθηκε και το ουίσκι (-6,8%). Συνολικά από τις 180 ταχυκίνητες κατηγορίες μόνο οι 67 κατέγραψαν αύξηση πωλήσεων, ενώ οι υπόλοιπες παρουσίασαν αρνητικό πρόσημο. Υποχώρηση παρουσίασε και η κατανάλωση σε προϊόντα προσωπικής περιποίησης (-4,4%) και είδη οικιακής χρήσης (-3,5%). Τη μεγαλύτερη μείωση κατέγραψαν τα αποσμητικά και οι πάνες με απώλειες 7,3% και 7,2% αντίστοιχα, ενώ από τις κατηγορίες οικιακής χρήσης «έπεσαν» κατά 8,9% οι χλωρίνες και κατά 7,7% το χαρτί κουζίνας. Σημειώνεται ότι θετική εικόνα εμφάνισαν τα φρέσκα/χύμα προϊόντα στο +2% και τα τυροκομικά προϊόντα, με τις πωλήσεις τους να αυξάνονται κατά 5 εκατ. ευρώ σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2016, καταγράφοντας άνοδο κατά 3,5% σε αξία και 4,6% σε όγκο.
«Κατανομή»
Σχετικά με τις διαφορετικές τυπολογίες καταστημάτων, οι μεγαλύτερες απώλειες εμφανίζονται στις Superettes (καταστήματα μεταξύ 100-399 τ.μ.), ενώ θετικό πρόσημο στο 1,8% παρουσιάζουν τα hypermarkets (καταστήματα άνω των 2.500 τ.μ.), κυρίως λόγω της επαναλειτουργίας των πρώην καταστημάτων του Μαρινόπουλου από τη Σκλαβενίτης. Σε ό,τι αφορά στις πωλήσεις ανά γεωγραφική περιοχή, η Θεσσαλονίκη συνεχίζει να σημειώνει τις μεγαλύτερες απώλειες. Από τις αρχές του 2017 έως και τα μέσα Ιουλίου οι πωλήσεις υποχώρησαν κατά 8,2%. Πτώση κατά 3,1% σημείωσε ο τζίρος στη Μακεδονία/Θράκη και κατά 0,4% στην Αττική. Στον αντίποδα, ανοδικά κινήθηκαν η Κρήτη (+4,4%), η Πελοπόννησος (+1,3%) και η Κεντρική Ελλάδα (+0,3%). Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι με βάση ακόμη πιο πρόσφατα στοιχεία της Nielsen (έως 19 Αυγούστου 2017), η αγορά παρουσιάζει συγκριτικά λιγότερο αρνητική τάση, στο -0,4%, όπως επίσης και τα FMCGs στο -1,3%.
Τα νέα στοιχεία της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων για τις οφειλές στην εφορία καταδεικνύουν τα εξής…: Ότι οι αποκλειστικά φορολογικές οφειλές “φούσκωσαν” σε ένα μήνα κατά 1,441 δισ ευρώ (τα υπόλοιπα 567 εκατ. είναι χρέη από δάνεια, εισφορές κ.λ.π.) ένω είναι ότι από αυτά, πάνω από τα μισά δεν πρόκειται να εισπραχθούν ποτέ, όπως επισημαίνει η ίδια η ΑΑΔΕ!Η επίσημη ανακοίνωση της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων επί της ουσίας “ξεγυμνώνει” τα ολέθρια σφάλματα όλων των τελευταίων ετών γύρω από τη φορολογική πολιτική είτε πρόκειται για φορολογία εισοδήματος, είτε για φορολογία ακινήτων είτε για φορολογικά πρόστιμα. Αυξήσεις φορολογικών συντελεστών, κατάργηση απαλλαγών και εκπτώσεων, υπέρογκα πρόστιμα ακόμα και για τυπικές φορολογικές παραβάσεις, οδήγησαν τελικά σε ένα δυσθεώρητο όγκο φορολογικών οφειλών, που ξεπερνάνε τα 97 δισ ευρώ. Πόσα από αυτά μπορούν να εισπραχθούν; Περίπου το 1/10! Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποίησε η ΑΑΔΕ για τις οφειλές τον Ιούλιο, η αύξηση τους κατά 1,441 δισ ευρώ οφείλεται κυρίως σε 3 ακραίες υποθέσεις ελέγχου μηδενικής εισπρακτικής απόδοσης, με βεβαίωση 746 εκατ. ευρώ. Συνεπώς- καταλήγει η ανακοίνωση- το καθαρό νέο φορολογικό ληξιπρόθεσμο αυξήθηκε κατά 695 εκατομμύρια ευρώ. Αυτή είναι, όμως, η αισιόδοξη ματιά. Η πραγματικότητα είναι ότι αν και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί έκαναν τη δουλειά τους, εντόπισαν τις παραβάσεις και επέβαλαν πρόσθετους φόρους 746 εκατ. ευρώ, αυτά θεωρούνται επισήμως χαμένα από χέρι. Βλέποντας τη συνολική εικόνα τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα, καθώς από τους υπολογισμούς της Φορολογικής Διοίκησης είναι ζήτημα αν μπορούν να καταλήξουν στα κρατικά ταμεία 12- 13 δισ ευρώ από το stock των παλιών και νέων οφειλών ύψους 97 δισ ευρώ. Στην πραγματικότητα, το βάρος των εισπρακτικών προσπαθειών έχει πέσει στις οφειλές της τελευταίας 5ετίας, όπου με τις ευλογίες των ξένων τεχνοκρατών εντείνεται το μπαράζ των κατασχέσεων σε όσους δεν έχουν προχωρήσει σε κάποιου είδους ρύθμιση.
Στην πολιτική πασαρέλα της ΔΕΘ σήμερα ο πρωθυπουργός – τύποις διεθνής επιχειρηματική έκθεση – με λυμφατικό καλάθι οικονομικών υποσχέσεων, αλλά πλούσιες οραματικές διαβεβαιώσεις.
Από το 2013 που απαιτούσε κούρεμα του χρέους και διαβεβαίωνε ότι θα βάλει τέρμα στο πάρτι του ΤΑΙΠΕΔ (φαίνεται του φαινόταν σύντομο, το ήθελε να κρατήσει 99 χρόνια), στο 2014 με το νεφελώδες, αδιανόητο – και από κάποιους στον ΣΥΡΙΖΑ συνειδητά ψευδές- πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Από το 2015 των capital controls, με τις τόσες επιπτώσεις, για τις οποίες θα δώσει λόγο στην ιστορία (δεν υπονοούμε κάτι άλλο), στο 2016, που με κυνισμό αντιμετώπιζε τους υποψήφιους άνεργους δημοσιογράφους, αλλά και τις παρεμβάσεις του στο ΣτΕ – δια της προεξόφλησης της απόφασής του σχετικά με τον νόμο Παππά, φτάσαμε στο λιχρό 17. Τώρα στέρεψαν οι υποσχέσεις και οι δικαιολογίες, αλλά θα περισσέψουν οι οραματισμοί για ένα μέλλον που σε ένα χρόνο από τώρα, προδιαγράφεται ρόδινο, ελεύθερο, αυτόνομο, (με ανοιχτές τις κάνουλες του χρήματος, κατά Φλαμπουράρη), για μια Ελλάδα που επανέρχεται στην ανάπτυξη, που τσακίζει την ανεργία, που είναι προνομιούχος οικοδεσπότης επενδύσεων!
Γιατί όχι; Έτσι κι αλλιώς ο λαός δεν ζητάει λογαριασμό. Χθες δεινοπάθησαν οι μποτιλιαρισμένοι οδηγοί, με την παράλογη πολύωρη απαγόρευση κυκλοφορίας στους κεντρικούς δρόμους της πρωτεύουσας λόγω Μακρόν, ενώ προχθές οι πρώην σύντροφοι της ΛΑΕ, με επικεφαλής τον Λαφαζάνη, δέχτηκαν την ευεργετική επίδραση των χημικών και την θωπεία των ΜΑΤ που θα καταργούνταν. Ποιος θυμάται ότι σε παρόμοιες περιπτώσεις, επί των πρώην κυβερνήσεων, ο ΣΥΡΙΖΑ έβγαζε λαύρες ανακοινώσεις, κραυγάζοντας έξαλλα ότι «Η απαγόρευση των δημοσίων συγκεντρώσεων και πορειών, που για μια ακόμη φορά επιβάλλει η κυβέρνηση του μνημονίου, είναι απαράδεκτο γεγονός που ποδοπατάει τα δικαιώματα των πολιτών και συρρικνώνει τη Δημοκρατία. Ο Αυταρχικός κατήφορος της κυβέρνησης δεν έχει τελειωμό»! Όντως
Στην Θεσσαλονίκη ο πρωθυπουργός ανεβαίνει με επικοινωνιακό πλεονέκτημα. Θα είναι η επαύριος της επίσκεψης Μακρόν, όντας ακόμη λουσμένος από τους προβολείς της δημοσιότητας που έλαβε, βοηθούσης και της μαγείας της φωτισμένης Ακρόπολης, κατά την ομιλία του Γάλλου Προέδρου στην Πνύκα.
Ο πρωθυπουργός αυτή τη φορά στη Θεσσαλονίκη, θα κάνει «κάτι διαφορετικό» (όπως το προσδιορίζουν από το Μαξίμου). Ελλείψει χρημάτων, θα επιδοθεί σε απολογισμό του κυβερνητικού έργου. Μονομερές και εύκολο εγχείρημα. Άλλωστε έχει πρόσφατες τις κορδέλες στα έργα που είχε πολεμήσει με μαύρες σημαίες – από τις εθνικές οδούς μέχρι το ίδρυμα Νιάρχος, στο οποίο εκ των υστέρων περιέφερε με κομπασμό τους καλεσμένους του Ομπάμα και Μακρόν. Παράλληλα θα απευθυνθεί στα φτωχότερα τμήματα της κοινωνίας (ομιλία «με ταξικό πρόσημο», την χαρακτηρίζουν στον ΣΥΡΙΖΑ), προκειμένου να επιβεβαιώσει το αριστερό του προφίλ, υπενθυμίζοντας τη λεγόμενη… 13η σύνταξη, ή την «περίθαλψη για όλους».Ο κ. Τσίπρας δείχνει – προσέχουμε τις λέξεις, λέμε «δείχνει» – να μην τον απασχολούν οι έννοιες του καλού και του κακού, του ψεύδους ή της αλήθειας. Ενδύεται με άνεση τη λεοντή που ευνοεί η επικαιρότητα. Υιοθετεί με την ίδια απροβλημάτιστη ετοιμότητα το ρόλο του λατινοαμερικάνου αγωνιστή (και στον Αλιέντε έγιναν πράγματα, όπως είπε ο κ. Βίτσας, προσβάλλοντας την ιστορία – ο Αλλιέντε πέθανε με το όπλο στο χέρι για τις ιδέες του), και την ίδια στιγμή μπορεί άνετα να υιοθετήσει τον Αντρέα αλλά και την ευρωπαϊκή ατζέντα της ΝΔ – την οποία δεν το έχει σε τίποτα να την κατηγορήσει ακόμη και για …αντιευρωπαϊσμό!
Καλά κάνει! Ο λαός δεν του ζητάει το λόγο, μέσα στη γενική του κατήφεια, αλλά ίσως και λόγω της άμβλυνσης των αξιολογικών του κριτηρίων που επέφεραν οι πλούσιες αγελάδες της μεταπολίτευσης, ενώ οι εσωκομματικοί του «επικριτές», γράφουν κανα αρθράκι στο internet, αλλά είναι τόσο γενναίοι, που ως το απόγευμα, με το που θα γίνει δημοσιογραφικό «τζέρτζελο», το έχουν αποσύρει…
ΣΕ ΠΟΙΑ ΧΩΡΑ ΣΟΒΑΡΗ ΠΟΥ Ο ΛΑΟΣ ΤΗΣ ΘΑ ΕΙΧΕ ΠΑΡΕΙ ΤΙΣ ΤΥΧΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΕ ΒΓΕΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗ ΕΝΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΕ ΣΤΗΣΕΙ ΚΡΕΜΑΛΕΣ ΟΠΟΥ ΘΑ ΤΟΥΣ ΚΡΕΜΟΥΣΕ ΕΝΑΝ ΕΝΑΝ ΔΕΞΙΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΠΟΥ ΥΠΟΓΡΑΨΑΝΕ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ....
ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΦΡΟΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΦΕΡΕ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΦΟΡΑΣ ΨΕΥΤΟΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΑΥΤΗ Η ΠΕΡΙΒΟΗΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΑ ΤΗΣ ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΑΣ ΕΚΘΕΣΕΩΣ ΤΩΝ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΜΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΠΑΤΗΣ
ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΗΤΟ ΤΧΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΤΟ ΧΑΡΤΖΙΛΙΚΩΣΕ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΠΑΠΑΔΗΜΟΥ ΣΑΜΑΡΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΣΙΠΡΑ ΜΕ 50 ΔΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΟΠΩΣ ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΔΕΝ ΥΠΟΚΕΙΝΤΑΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΕΛΕΓΧΟ..ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΩΘΗΚΕ 50 ΔΙΣ ΑΝΕΥ ΚΑΝΕΝΟΣ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΦΕΡΝΟΥΝ ΜΕΤΡΑ ΕΞΩΝΤΩΣΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ...
ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΑΣΠΙΖΟΥΝ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ
Το ποσό του 1 τρισ. δολαρίων ζητά η Πολωνία από τη Γερμανία ως αποζημίωση για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, σύμφωνα με τον υπουργό Εξωτερικών Βιτόλντ Βαστσικόφσκι.
Με δηλώσεις του στο τοπικό ραδιόφωνο, RMF, ο ΥΠΕΞ υποστήριξε ότι πρέπει να υπάρξουν «σοβαρές συνομιλίες». «Πρέπει να βρούμε έναν τρόπο... για να ασχοληθούμε με τις γερμανο-πολωνικές σχέσεις, οι οποίες επισκιάζονται από τη γερμανική επιθετικότητα του 1939 και τα άλυτα μεταπολεμική θέματα.» Πρόσθεσε δε ότι οι υλικές απώλειες της Πολωνίας υπολογίζονται περίπου στο1 τρισ. δολάρια, ενδεχομένως και παραπάνω.Ο υπουργός Άμυνας της Πολωνίας, Αντονι Μακιέρεβιτς, κατηγόρησε παράλληλα ευθέως τους Ευρωπαίους επικριτές ότι προσπαθούν να «σβήσουν» την τύχη των Πολωνών «από την ιστορική μνήμη της Ευρώπης».
Η δεξιά κυβέρνηση της χώρας είχε απορρίψει το ψήφισμα του 1953 από την πρώην κομμουνιστική κυβέρνηση της Πολωνίας, η οποία αρνήθηκε την οποιαδήποτε απαίτηση για αποζημιώσεις από τη Γερμανία. Οι επικριτές της κυβέρνησης λένε ότι οι συζητήσεις περί αποζημιώσεων αποσκοπούν στο να αποσπούν την προσοχή από την εθνικιστική ατζέντα τους.Ωστόσο, περίπου έξι εκατομμύρια Πολωνοί πολίτες, συμπεριλαμβανομένων περίπου τριών εκατομμυρίων Εβραίων, σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου και μεγάλο μέρος της Βαρσοβίας καταστράφηκε.
Ο Βιτόλντ Βαστσικόφσκι από την πλευρά του απέφυγε να απαντήσει πότε η Πολωνία θα δημοσιοποιήσει την επίσημη θέση της σχετικά με τους επαναπατρισμούς.Σε πρόσφατη ανεξάρτητη δημοσκόπηση, ωστόσο προέκυψε ότι το 51% του πολωνικού λαού έχει αντιρρήσεις ως προς τις αξιώσεις κατά της Γερμανίας, ενώ το 24 5 είναι υπέρ.Η σημερινή συντηρητική κυβέρνηση έχει δεχθεί επικρίσεις για την εισαγωγή μεταρρυθμίσεων που έχουν κατηγορηθεί για διάβρωση της δημοκρατίας στην Πολωνία. Η Ευρωπαϊκή Ένωση από την άλλη έλαβε νομική δράση τον Ιούλιο λόγω του φόβου ότι οι μεταρρυθμίσεις θα μπορούσαν να περιορίσουν την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης.
Καλέ τι άκουσαν τ’ αυτάκια μου; Ο Κούλης κατά της οικογενειοκρατίας; Αυτό δεν λέγεται χαρακίρι στα Γιαπωνέζικα; Εδώ το λέμε υποκρισία. Αχ τι καλά! Αυτογελοιοποιούνται πάλι στη Νέα Δημαγωγία. Παλιά τους τέχνη κόσκινο.Όλα άρχισαν από τότε που ο Ιωάννης Τραγάκης, αυτός που είχε διορίσει όλο του σόι, αποχώρησε από την πολιτική! Μην μας το κάνεις αυτό, Γιάννη μου, χάνει η κωμωδία, το καταλαβαίνεις; Για να μη χαθεί το είδος από τη Βουλή, μας είπε χαρούμενος, ότι αφήνει τη θέση αμανάτι στο γιο του! Να πατέρας μάλαμα. Μαζί με τα σπίτια, τα αμάξια, τα οικόπεδα, τα μαγαζιά, τα κοπάδια με τα πρόβατα, τις ελιές, σου αφήνει κι ένα μισθό βουλευτή, να έχεις για χαρτζιλίκι. Διότι ο γαλάζιος ψηφοφόρος είναι πράγμα το οποίο μεταβιβάζεται και κληρονομείται. Πουλιέται κι αγοράζεται. Τον τελευταίο καιρό κυρίως πουλιέται και μάλιστα φθηνά.Το άκουσε όμως ο Κούλης κι έγινε έξω φρενών! «Ακούς εκεί! Να πει αφήνω τη θέση στο γιο»; Εσένα, ρε Κούλη, για να έχουμε καλό ρώτημα, δε σε βοήθησε καθόλου ο μπαμπάς σου; Που, αν δεν λεγόσουν Μητσοτάκης, όχι βουλευτής, ούτε τασάκι δεν θα ήσουν στη Βουλή.Αλλά παρεξηγήσανε κάποιοι. Νόμισαν ότι ο Κούλης τσαντίστηκε με τον Τραγάκη, επειδή έκανε ένα ακόμα ρουσφέτι στο παιδί του. Όχι αγάπη μου, δεν τον ξέρεις καλά τον νεοφιλελέ. Εδώ, ο Κούλης θέλει να ψηφίσει τα Μνημόνια αλλά δεν το κάνει, γιατί έτσι θα μας δέρνει μαζί με τον Τσίπρα, ενώ αυτός θέλει να έχει τη χαρά να μας βασανίζει μονάχος του. Ο Κούλης είναι μοναχοφάης, τα θέλει όλα δικά του. Ο πραγματικός λόγος είναι, πως ο μπαμπάς δεν πήρε πρώτα την άδεια του νονού, θεώρησε τους ψηφοφόρους δικούς του, ενώ τα γαλάζια γίδια είναι περιούσια της επιχείρησης ΝΔ κι ανήκουν (κατά τον Κούλη) στον εκάστοτε Πρόεδρο. «Ποιος σου είπε ρε, να οικειοποιηθείς την περιουσία μου»; Ούρλιαξε ο Κυριάκος, έβγαλε αφρούς! Κατά τα άλλα θεωρεί τους ψηφοφόρους δουλοπάροικους, όπως όλοι οι γαλάζιοι φεουδάρχες. Να τους χαίρεστε νεοδημοκράτες, κι όταν οι αρχηγοί σας, θα βγάζουν στο σφυρί εσάς τους ίδιους, τότε τα ξαναλέμε.Το διαβόητο «ήθος» της ΝΔ. Μαζί με τα ρουσφέτια, τα σκάνδαλα, τις ψευτιές, το δοσιλογισμό, την κολακεία κλπ, κι αυτό. Η υποτίμηση των δικών τους ψηφοφόρων. Ελάτε τώρα, γαλάζια ερίφια, δεν θέλω στενοχώριες, το έχουνε ξανακάνει. Πόσες φορές γελοιοποιήθηκες, νεοδημοκράτη, όταν σου έδιναν γραμμή να υποστηρίξεις μια εντελώς λάθος άποψη; Πόσες φορές δεν άλλαξε γνώμη η ηγεσία σου, δεν έκανε τούμπα, αφήνοντας σε στα κρύα του λουτρού να σε δουλεύουν μέχρι και οι Πασόκοι; Πόσες και πόσες φορές δεν σου είπαν ψέματα; Ένα όνομα θα σου πω: ΣΑΜΑΡΑΣ! Από προδότης - αρχηγός! Όχι κι άσχημα. Αλλά σαν κάλο γίδι βόσκα το κουτόχορτο. Υπέροχα! Μου το έφτιαξε πάλι το κέφι, το σκασμένο. Μπράβο Κούλη μου, ακόμα λίγα τέτοια και την πρόκοψες τη ΝΔ. Κι εγώ περίμενα να τη διαλύσει ο Άδωνης! Δε βαριέσαι, όποιος προλάβει. Όπως φαντάζεσθε στο ιντερνέτ σπάνε μεγάλη πλάκα. «Για όσους ξέχασαν #Τραγάκης : Δεν διόρισα εγώ τη νύφη και το γαμπρό μου, «έτυχε» να παντρευτούν τον γιό και την κόρη μου!» «Και πόσο προβληματική η νέα δημοκρατία που κράζει Τραγακη ενώ ο Κούλης κληρονόμησε το κόμμα από τον μπαμπά» «Ο Κυριάκος δεν ήθελε στο σοι του τον γιο του Τραγάκη». Και άλλα πολλά. Τώρα λένε στη ΝΔ να βγάλουν βυζάκια και μπουτάκια έξω, μπας και πάρουν καμία ψήφο. Από προσόντα; - Ολοφάνερα! Κι από πρόγραμμα; - Κορμάρα! Ακόμα ένα δείγμα ήθους δεξιών υποψηφίων. Ρε σεις, άλλο πεινασμένοι κι άλλο λιγούρια.
