Ούτε για ζήτω!

Δύο νούμερα είναι αρκετά. Από τη μία, τα 11 δισ. ευρώ που θα κατευθυνθούν μόνο από τον Αναπτυξιακό Νόμο και το Ταμείο Ανάκαμψης στους επιχειρηματικούς ομίλους της Ενέργειας και όχι μόνο. Και από την άλλη τα 375 εκατομμύρια ευρώ της δεύτερης φάσης της επιδότησης για τα καύσιμα, που ανακοίνωσε η κυβέρνηση και που αντιστοιχεί σε 20 ή 25 ευρώ τον μήνα. Με το ζόρι δηλαδή… 10 λίτρα βενζίνης κάθε τριάντα μέρες. Αλλά μήπως κι αυτά τα λεφτά τα έκοψε η κυβέρνηση από τους επιχειρηματικούς ομίλους για να τα δώσει στον λαό; Κάθε άλλο! Οπως οι ίδιοι ομολογούν, είναι χρήματα που προκύπτουν από την υπέρβαση των στόχων του προϋπολογισμού για τον μήνα Μάη. Που σημαίνει ότι το κράτος τα βγάζει από τη μια τσέπη, ταράζοντας στους φόρους τη λαϊκή οικογένεια, για να της επιστρέψει ένα μικρό μόνο μέρος ως «επιδότηση» για την ακρίβεια, που δεν φτάνει ούτε για «ζήτω». Μια ματιά στο φορολογικό καλεντάρι της κυβέρνησης είναι αποκαλυπτική: Τα φορολογικά έσοδα τον Μάη ήταν αυξημένα κατά 1,162 δισ. ευρώ σε σχέση με τον στόχο του προϋπολογισμού, στρώνοντας το έδαφος για επιστροφή στα ληστρικά πρωτογενή πλεονάσματα από το 2023. Κι όχι μόνο αυτό: Τα φορολογικά έσοδα την περίοδο Γενάρη – Μάη, σε συνθήκες δηλαδή πρωτόγνωρου πληθωρισμού και παρατεταμένης ακρίβειας, ξεπέρασαν τα 20 δισ. ευρώ! Πολλά απ’ αυτά μάλιστα αφορούν τους έμμεσους φόρους για τα καύσιμα, που παραμένουν «στο ύψος τους», ενώ τα λαϊκά νοικοκυριά στενάζουν. «Ακόμα κι έτσι, μια κουτσουρεμένη επιδότηση είναι καλύτερη από το τίποτα», θα σκεφτεί κανείς. Ακόμα κι εδώ, όμως, μόνο λάκκους έχει η φάβα των κυβερνητικών μέτρων για την ακρίβεια.

Ας πάρουμε για παράδειγμα τις επιδοτήσεις για τη μείωση της τιμής του ρεύματος, που απογειώθηκε με τη ρήτρα αναπροσαρμογής: Προτεραιότητα της κυβέρνησης δεν είναι να δώσει πραγματική ανάσα στον λαό που υποφέρει και βουλιάζει στην ενεργειακή φτώχεια, αλλά να ρίξει σωσίβιο στους ομίλους της λιανικής αγοράς Ενέργειας, που κινδυνεύουν από τα «κανόνια» των ανείσπρακτων λογαριασμών και να διασκεδάσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια που μεγαλώνει. Προς επιβεβαίωση, να τι γράφει σε επιστολή του προς την κυβέρνηση ο Ελληνικός Σύνδεσμος Προμηθευτών Ενέργειας, με θέμα την «ανάγκη άμεσης κρατικής παρέμβασης για την αντιμετώπιση των ασφυκτικών συνθηκών ρευστότητας στον κλάδο της προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας». Η επιστολή στάλθηκε πριν από λίγες μέρες και με αυτήν οι πάροχοι ζητάνε τη «λήψη μέτρων που θα συμβάλουν στην ανάσχεση των ασφυκτικών πιέσεων που δέχεται ο κλάδος της προμήθειας Ενέργειας, οι οποίες είναι αποτέλεσμα των συνεχώς επιδεινούμενων συνθηκών χρηματοοικονομικής ρευστότητας και της ραγδαίας αύξησης των επισφαλειών που σχετίζονται με τη συσσώρευση ληξιπρόθεσμων οφειλών των καταναλωτών». Ανάμεσα σε άλλα, οι εταιρείες ζητούν ρευστότητα με την παροχή κρατικών εγγυήσεων για τον δανεισμό τους όσο διάστημα διαρκεί η κρίση (ποιος θα τις πληρώσει αυτές τις εγγυήσεις, αν όχι ο λαός, μέσα από τον κρατικό προϋπολογισμό;). Αλλά και την «προκαταβολή σε ποσοστό τουλάχιστον 75% του εκτιμώμενου ποσού των επιδοτήσεων ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου για κάθε μήνα εφαρμογής του μέτρου»! Δηλαδή, ζητάνε από την κυβέρνηση να προκαταβάλει το επίδομα προς τα λαϊκά νοικοκυριά, για να μπορούν αυτά να αποπληρώνουν έγκαιρα τους λογαριασμούς και να αυξάνει η εισπραξιμότητα των εταιρειών! Ποια άλλη απόδειξη χρειάζεται λοιπόν για να αποκαλυφθεί ότι τα μέτρα της κυβέρνησης έχουν αρχή, μέση και τέλος την «έγνοια» της για την «αγορά», την ανησυχία της για τα κέρδη των ομίλων και όχι βέβαια τις ανάγκες του λαού; Ο οποίος, είτε με επιδότηση, είτε χωρίς, πληρώνει έτσι κι αλλιώς πανάκριβο το ρεύμα, εξαιτίας της «απελευθέρωσης» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και της λεγόμενης «πράσινης μετάβασης». Την ίδια «έγνοια» έχει βέβαια και ο ΣΥΡΙΖΑ, που προτείνει «κοστολογημένα μέτρα» για την ακρίβεια με τα ίδια ακριβώς κριτήρια και στηρίζει «με τα μπούνια» τη στρατηγική της πανάκριβης και εξοντωτικής για τον λαό «πράσινης μετάβασης». Ως εδώ λοιπόν με την κοροϊδία! Για τα λαϊκά νοικοκυριά άλλος δρόμος για να πάρουν ανάσα από την ακρίβεια στο ρεύμα και σε βασικά αγαθά δεν υπάρχει, από το να παλέψουν για κατάργηση των αντιλαϊκών φόρων και για αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, βάζοντας στο στόχαστρο την πολιτική που καταδικάζει τον λαό να ζει σε συνθήκες ενεργειακής φτώχειας τον 21ο αιώνα. Πηγή:rizospastis.gr

Μούντζα ή φάσκελο: Η ιστορία της από πολύ παλιά…

Μίνα Μέρμηγκα

Η μούτζα είναι ευρέως διαδεδομένη στην Ελλάδα, την Κύπρο και γενικά όπου ζουν Έλληνες, ως υβριστική χειρονομία. Είναι γνωστή και ως φάσκελο. Η μούτζα γίνεται με την παλάμη του χεριού. Ο υβρίζων τείνει το χέρι του προς τον υβριζόμενο και «δείχνει» σε αυτόν την ανοιχτή του παλάμη ενώ τα δάκτυλα του χεριού του είναι τεντωμένα. Ο υβρίζων πρέπει να δίνει την εντύπωση πως κολλάει το χέρι του στο πρόσωπο του υβριζόμενου, όσο μακριά και να βρίσκεται. Προκειμένου να δοθεί έμφαση, κάποιες φορές η μούτζα γίνεται με τα δύο χέρια. Η μούτζα συνοδεύεται συχνά από επιφωνήματα και υβριστικές φράσεις όπως «να!», «όρσε!», «πάρ’ τα να μη σ’ τα χρωστάω» κ.ά.. Η μούτζα περιγράφεται ειρωνικά ως το «παράσημο της ανοιχτής παλάμης». Όσο πιο κοντά στο πρόσωπο του υβριζόμενου πλησιάσει το χέρι, τόσο μεγαλύτερη απαξίωση εκφράζει. Ιστορία Η χρήση της μούτζας ανάγεται στην εποχή του Βυζαντίου, και συγκεκριμένα σε μία ποινή που εφαρμοζόταν σε περιπτώσεις ασήμαντων παραπτωμάτων. Έδεναν τον κατηγορούμενο σε ένα γαϊδούρι ανάποδα και το περιέφεραν στους δρόμους. Ο δικαστής έβαζε το χέρι του σε στάχτη και λέρωνε (μουντζούρωνε) το πρόσωπο του τιμωρούμενου, διαπομπεύοντάς τον με αυτόν τον τρόπο. Υπάρχει ακόμα η άποψη ότι η χρήση της μούτζας χρονολογείται πολύ παλιότερα, στην Αρχαία Ελλάδα. Λένε πως ήταν χαιρετισμός προς τον Ήλιο. Οι αρχαίοι σήκωναν τα χέρια τους με ανοιχτές τις παλάμες προς την πλευρά του ήλιου και έτσι επικαλούνταν τον θεό τους. Πολλοί υποστηρίζουν ότι μούντζωναν και στα Ελευσίνια μυστήρια όπου η μούντζα συνοδευόταν από κατάρες οι οποίες απευθύνονταν προς τον «εχθρό», το «κακό» κ.λπ, φράσεις δηλωτικές της αποπομπής στο ανάθεμα. Τρίτη άποψη είναι ότι η μούτζα ή φάσκελο (παλαιότερο “σφάκελο” και “στρούντζος” και “πούλος”) ξεκίνησε στην αρχαία Ελλάδα ως χειρονομία που απεικόνιζε το γυναικείο αιδοίο ή την ερωτική πράξη. Όπως αναφέρει ο Οβίδιος, ο υβριστής δεν είχε τότε ανοιχτά όλα τα δάχτυλα του χεριού, αλλά είχε τεντωμένο τον αντίχειρα και καθέτως προτεταμένο τον δείκτη και τον μέσο, κρατώντας τα υπόλοιπα δύο δάχτυλα κλειστά σε γροθιά. Οπως αναφέρει ο ίδιος οι Έλληνες αποκαλούσαν αυτή τη χειρονομία σύκο και οι Ρωμαίοι στην αρχή νόμιζαν ότι με αυτή τη χειρονομία οι Έλληνες ξόρκιζαν δαιμονικές δυνάμεις, επειδή σε άλλους λαούς η επίδειξη της παλάμης και η παρόμοια χρήση των δακτύλων ήταν συνυφασμένη με κατάρες και εξορκισμούς -θεωρείτο προβασκάνιο. Εντούτοις στην πραγματικότητα ήταν βαριά ύβρις και έκφραση περιφρόνησης που επιβίωσε με άλλη μορφή και στο Βυζάντιο (στις διαπομπεύσεις). Τέλος λέγεται ότι στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, άφηναν το αποτύπωμα της παλάμης που είχε αλειφτεί με πίσσα, στην είσοδο των οίκων ανοχής, για να δείξουν ότι αυτά τα σπίτια ήταν ανήθικα.… Η μούτζα είναι θεραπευτική Εκτός από υβριστική, η μούτζα είναι και θεραπευτική, καθώς σύμφωνα με ψυχολόγους είναι εκτονωτική κίνηση. Ως αυθόρμητη χειρονομία ρίχνει το άγχος και την καρδιακή πίεση. Εκφράζεται άμεσα το μήνυμα της αποδοκιμασίας και του θυμού, χωρίς πολλά λόγια. Αποβάλλονται από τον οργανισμό τα νεύρα και ο αρνητισμός και μεταφέρονται σε αυτόν που δέχεται τα…χρωστούμενα. Έτσι, λένε «καλύτερα να μουτζώσεις παρά να κάνεις τίποτα χειρότερο»…. Η χειρονομία δεν έχει την ίδια σημασία σε άλλες κουλτούρες: -Στο Πακιστάν θεωρείται προσβολή, ιδιαίτερα όταν η χειρονομία αυτή συνοδεύεται με την εκφώνηση «Lanat» -Στον Περσικό Κόλπο όταν χτυπάμε τις παλάμες και των δύο χεριών θεωρείται επίσης προσβολή, ιδίως όταν η χειρονομία αυτή συνοδεύεται από τις λέξεις «Malat Alaik» -Στην Αμερική, από τη δεκαετία του 1990, μια παρόμοια χειρονομία χρησιμοποιείται με την έννοια του «βούλωσέ το». -Στη Μέση Ανατολή έχει την ίδια χρήση και σημασία με της Ελλάδας, πιθανόν γιατί αυτό το γεωγραφικό τμήμα ήταν υπό την ελληνορωμαϊκή κυριαρχία για πολλούς αιώνες.

Απλήρωτη οικιακή εργασία: οι αφανείς ηρωίδες

By Εύη Σαμαρά

Καθαρίζουν, σιδερώνουν, μεγαλώνουν παιδιά. Η απλήρωτη οικιακή εργασία που προσφέρεται από εκατομμύρια γυναίκες έχει κόστος. Διανύοντας ήδη την τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα θα μπορούσαμε να πούμε ότι η γυναίκα έχει κατακτήσει δικαιώματα που την καθιστούν ίση με τους άνδρες. Τουλάχιστον στο μεγαλύτερο μέρος αυτού που αποκαλούμε δυτικό κόσμο. Κι όμως, το βάρος του “νοικοκυριού”, της οικιακής εργασίας εξακολουθεί να πέφτει κυρίως σε γυναικεία χέρια. Αόρατες εργατικές ώρες Σύμφωνα με έρευνες οι ώρες που δαπανούν οι γυναίκες για απλήρωτη οικιακή εργασία ανέρχονται σε 12,5 δισεκατομμύρια το χρόνο. Είναι οι ώρες που περνούν φροντίζοντας το σπίτι, τα παιδιά και τους ηλικιωμένους γονείς ή όποιο άλλο μέλος της οικογένειας χρειάζεται φροντίδα. Κι αν η απλήρωτη εργασία πληρωνόταν; Λοιπόν, αν υπήρχε αμοιβή για τις ώρες αυτές, αυτή θα άγγιζε το ποσό των 10,9 τρισεκατομμυρίων δολαρίων για το 2019. Ένα ποσό που υπερβαίνει τα κέρδη των 50 μεγαλύτερων εταιρειών του κόσμου, μεταξύ των οποίων η Amazon και η Apple, όπως μας πληροφορεί έρευνα της Oxfam. Κι όμως η οικιακή εργασία είναι αόρατη για τους οικονομολόγους. Επίσης, δεν προσμετράται στο ΑΕΠ και σπάνια συνεκτιμάται με άλλα μεγέθη οικονομικής ανάπτυξης. Η αόρατη εργασία γίνεται ορατή μόνο όταν παύει να παρέχεται Φαίνεται πως η απλήρωτη οικιακή εργασία εκτιμάται μόνον όταν εμποδίζεται η απρόσκοπτη παροχή της. Ας θυμηθούμε τον Οκτώβρη του 1975, όταν το 90% των γυναικών στην Ισλανδία διέκοψε για μια μέρα τη φροντίδα σπιτιού, παιδιών και το μαγείρεμα. Για μια μέρα παρέλυσε η Ισλανδία, αναγκάζοντας απελπισμένους συζύγους να πάρουν μαζί τους στη δουλειά τα παιδιά και να κάνουν ουρές σε εστιατόρια. Την αμέσως επόμενη χρονιά στην Ισλανδία ψηφίστηκε νόμος που εξίσωσε μισθολογικά τις γυναίκες με τους άνδρες. Σήμερα η Ισλανδία κατέχει ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά συμμετοχής των γυναικών στην αγορά εργασίας παγκοσμίως. Οι επιπτώσεις της απλήρωτης οικιακής εργασίας Το επάγγελμα “οικιακά” ήταν για αιώνες μονόδρομος. Ακόμη όμως και σήμερα, πολλές φορές αποτελεί επιλογή που υπαγορεύεται από παράγοντες εξωγενείς. Η απροθυμία του συζύγου να εργάζεται η γυναίκα του και κυρίως οι αυξημένες υποχρεώσεις σχετικά με την ανατροφή των παιδιών και του νοικοκυριού οδηγούν τις γυναίκες να μείνουν στο σπίτι. Ακόμη, όμως, κι αν πρόκειται για εργαζόμενη γυναίκα, πάλι επωμίζεται το βάρος των οικιακών εργασιών, δουλεύοντας μια δεύτερη βάρδια μετά την εργασία της. Οι επιπτώσεις της απλήρωτης οικιακής εργασίας είναι πολύ σοβαρές. Μια γυναίκα που δεν εργάζεται, δεν έχει δικό της εισόδημα. Βρίσκεται, λοιπόν, εξαρτημένη οικονομικά από τον σύντροφό της, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ο φόρτος του νοικοκυριού είναι, επίσης, τροχοπέδη για την προσωπική και επαγγελματική ανάπτυξη. Οι υποχρεώσεις στο σπίτι ροκανίζουν τον ελεύθερο χρόνο της γυναίκας, αφήνοντας ελάχιστο ή καθόλου χρόνου για άθληση, πνευματική καλλιέργεια ή κοινωνικοποίηση. Από την άλλη πλευρά, σε έναν επαγγελματικό κόσμο ολοένα και πιο ανταγωνιστικό, μια γυναίκα εργαζόμενη έχει να υπερκεράσει πολλαπλάσια εμπόδια από τους άρρενες συναδέλφους της. Οι ανισότητες στον επαγγελματικό τομέα φάνηκαν εντονότερα κατά την περίοδο της πανδημίας και του lockdown. Οι εργαζόμενες γυναίκες κλήθηκαν να ισορροπήσουν ανάμεσα στην επαγγελματική και οικογενειακή ζωή και μάλιστα στον ίδιο χώρο. Στις γνωστές 2 βάρδιες ήρθε να προστεθεί και μια τρίτη, αυτή της προετοιμασίας των παιδιών για το σχολείο, μια και με κλειστά σχολεία κλήθηκαν να γίνουν δασκάλες και επιτηρήτριες. Η αδυναμία εξισορρόπησης ανάμεσα στην επαγγελματική και οικογενειακή ζωή ήταν η αιτία που πολλές γυναίκες εγκατέλειψαν την εργασία στη διάρκεια της πανδημίας. “Γυναικείες” δουλειές Σε ένα σπίτι όπου και οι δύο εργάζονται και συμμετέχουν ισότιμα στο οικογενειακό εισόδημα θα περίμενε κανείς πως και οι οικιακές εργασίες θα μοιράζονταν ανάλογα. Ωστόσο, εξακολουθεί να είναι ριζωμένη η αντίληψη ότι οι δουλειές του σπιτιού ή η ανατροφή των παιδιών είναι γυναικεία υπόθεση. Επιχειρήματα όπως “εσύ το κάνεις καλύτερα” ή “εσύ ξέρεις καλύτερα” είναι απλές απόπειρες να μετατοπιστούν οι ευθύνες. Οι δουλειές του σπιτιού δεν έχουν φύλο. Ούτε απαιτούν κάποια έμφυτη δεξιότητα. Κανείς και καμία δε γεννιέται με το ξεσκονόπανο. Πρόκειται για εργασίες απαραίτητες για την αυτοσυντήρηση και -όπως πολλές γνώσεις στην ζωή- μαθαίνονται και βελτιώνονται με την εξάσκηση. Το λυκαυγές της αλλαγής; Εμφανή είναι πάντως τα σημάδια της αλλαγής. Στα περισσότερα νέα ζευγάρια οι άντρες αναγνωρίζουν το φόρτο της οικιακής εργασίας και είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν. Εμπλέκονται, επίσης, ενεργά στην ανατροφή των παιδιών. Τέλος, αυξάνονται τα παραδείγματα αντιστροφής των παραδοσιακών ρόλων, με πολλούς πατεράδες να επιλέγουν να μείνουν σπίτι και να επιφορτιστούν με την ανατροφή των παιδιών τους (stay at home dads). Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν για το άρθρο: Αν οι νοικοκυρές είχαν μισθό θα “έβγαζαν” 11 τρισ. δολάρια, ανακτήθηκε από: https://www.kathimerini.gr/economy/international/1067855/an-oi-noikokyres-eichan-mistho-tha-evgazan-11-tris-dolaria/ Απλήρωτη οικιακή εργασία: Μια γυναικεία υπόθεση; ανακτήθηκε από: https://e-thessalia.gr/apliroti-oikiaki-ergasia-mia-gynaikeia-ypothesi/ Οι γυναίκες έκαναν πάντα δύο βάρδιες, ανακτήθηκε από: https://ampa.lifo.gr/gunaikes/oi-gynaikes-ekanan-panta-dyo-vardies/ Πηγή:maxmag.gr

Μητσοτάκης ανοίγει τον δρόμο στην επέλαση του Ισλάμ

Ο Του Περικλή Νεάρχου - πρέσβυ ε.τ. υπεύθυνου Εξωτερικής Πολιτικής & Άμυνας της ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ Μιλώντας σε Συνέδριο, με θέμα το Δημογραφικό Πρόβλημα, ο Πρωθυπουργός επανήλθε απροκάλυπτα στην πολιτική, που είχε διακηρύξει παλαιότερα για την "επίλυση" δήθεν του δημογραφικού προβλήματος, με τη μαζική νομιμοποίηση και ένταξη στην Ελληνική κοινωνία των παρανόμων μεταναστών, που βρίσκονται στη χώρα. Οι τελευταίοι είναι, ως γνωστόν, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, Μουσουλμάνοι, προερχόμενοι μάλιστα από χώρες, που είναι στρατηγικοί σύμμαχοι της Άγκυρας. Αντί δηλαδή ο Πρωθυπουργός να αναφερθεί στο Συνέδριο σε πολιτικές για την αναστροφή της σημερινής δημογραφικής καταστάσεως, με την υποστήριξη των γεννήσεων και της Ελληνικής οικογένειας, με μέτρα παροχής στέγης και άλλων κοινωνικών και φορολογικών κινήτρων και αντί να υπογραμμίσει επίσης τη σημασία που έχει για μια χώρα, όπως η Ελλάδα, η διαφύλαξη της εθνικής της συνοχής και ταυτότητας, εφόσον αντιμετωπίζει εξωτερική απειλή και υβριδικό πόλεμο με τη λαθρομετανάστευση, πράττει ακριβώς το αντίθετο. Χρησιμοποιεί ως πρόσχημα το δημογραφικό και τις οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις που έχει, για να παρουσιάσει ως αδήριτη ανάγκη την ένταξη των παρανόμων μεταναστών. Προκαλεί μάλιστα μεγάλη εντύπωση το γεγονός ότι τους παρουσιάζει ως δήθεν νόμιμους. Ο Ελληνικός λαός υφίσταται δηλαδή ένα διπλό εμπαιγμό. Η Κυβέρνηση τον διαβεβαιώνει αφ’ ενός ότι παρέχεται άσυλο μόνο στους πραγματικούς πρόσφυγες και ότι όλοι οι άλλοι επαναπροωθούνται στις πατρίδες τους. Στην πραγματικότητα όμως, επιδεικνύεται ανοχή στους πάντες και δεν απελαύνονται ούτε ακόμη όσοι καταδικάζονται για τη διάπραξη εγκλημάτων, μετά την έκτιση της ποινής τους. Η προηγούμενη Κυβέρνηση κατήργησε την απέλαση ως δικαστική ποινή και η σημερινή Κυβέρνηση δεν την επανέφερε. Πως προκύπτει όμως η δήθεν νόμιμη ιδιότητα των παρανόμων μεταναστών; Αφ’ ενός, από τη μαζική και αδιάκριτη παραχώρηση καθεστώτος δήθεν πρόσφυγα, όταν ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, στην αρχή της θητείας του, είχε αναγνωρίσει και δηλώσει ότι οι πραγματικοί πρόσφυγες δεν είναι ούτε 10%. Αφ’ ετέρου, από την παραχώρηση στους πάντες, αντί απελάσεως, εγγράφων διαμονής, που πιστοποιούν την επί μακρόν παραμονή τους στη χώρα και τους επιτρέπει, στη συνέχεια, μετά τη συμπλήρωση πενταετίας, να διεκδικήσουν καθεστώς επί μακρόν διαμένοντος μετανάστη, σύμφωνα με τη σχετική Ευρωπαϊκή οδηγία. Με απλά λόγια, η Κυβέρνηση προωθεί απροκάλυπτα την παγκοσμιοποίηση και τα ιδεολογήματα της για εθνική αποδόμηση και μετάλλαξη των Ευρωπαϊκών εθνικών κοινωνιών σε δήθεν "πολυπολιτισμικές", ευφημισμός που υποκρύπτει την υπονόμευση της εθνικής ταυτότητας και της εθνικής κυριαρχίας και την επέλαση του Ισλάμ. Είναι προφανές επίσης ότι ο συναγωνισμός με τον ΣΥΡΙΖΑ στην υποστήριξη μιας ανεδαφικής και εθνικά επικίνδυνης πολιτικής για την παράνομη μετανάστευση, δεν είναι άσχετος με τον ανταγωνισμό για τις ψήφους των μεταναστών που θα νομιμοποιηθούν. Υπάρχει κίνδυνος, με την πολιτική αυτή και την ανταγωνιστική πλειοδοσία των κομμάτων, ο Ελληνικός λαός να βρεθεί προ εκπλήξεων, κατά τις προσεχείς δεκαετίες και το μέλλον και η πορεία της χώρας να κρίνεται από ανθρώπους, που δεν έχουν καμιά συνάφεια με την ιστορία, την εθνική και θρησκευτική ταυτότητα και τον πολιτισμό της Ελλάδος. Για να παραπλανήσει τον Ελληνικό λαό, ο Πρωθυπουργός παρουσιάζει ως δήθεν ακραίους όσους απορρίπτουν την ολέθρια πολιτική του και επαναλαμβάνει τη γνωστή παραχάραξη της ρήσεως του Ισοκράτη περί Ελληνικής παιδείας. Ότι δηλαδή είναι Έλληνες όσοι μετέχουν της Ελληνικής παιδείας. Υποτιμά σκοπίμως το γεγονός ότι το Ισλάμ δεν συγχωνεύεται και δεν θέλει να συγχωνευθεί σε μια Ευρωπαϊκή Χριστιανική κοινωνία και παρουσιάζει τους φίλα προσκείμενους προς την Τουρκία Μουσουλμανικούς πληθυσμούς, που διαδηλώνουν στο Σύνταγμα, με πράσινα λάβαρα του Ισλάμ, ως δήθεν μαθητούδια του Ισοκράτη και μετόχους της Ελληνικής παιδείας. Η Πατριωτική Ένωση καλεί τον Πρωθυπουργό να δει τι δήλωσε, προσφάτως, η Σουηδή Πρωθυπουργός για την ένταξη των Μουσουλμάνων μεταναστών στη Σουηδική κοινωνία. "Αποτύχαμε", είπε, "στην ένταξη", διαπιστώνοντας ότι, παρά τις τεράστιες προσπάθειες που κατέβαλε μια χώρα, που κολακεύεται να παρουσιάζεται ως "πρωτοπόρα" σε θέματα μεταναστευτικής πολιτικής, δεν κατόρθωσε να εντάξει τους Μουσουλμάνους μετανάστες και έχει μ ' αυτούς μεγάλο πρόβλημα. Η Ελλάδα δεν είναι Σουηδία ούτε οποιαδήποτε άλλη Ευρωπαϊκή χώρα. Αντιμετωπίζει εθνική απειλή και υβριδικό πόλεμο, με γεωπολιτικές διαστάσεις, εκ μέρους της Τουρκίας. Η Κυβέρνηση δεν μπορεί να κλείνει τα μάτια μπροστά σ' αυτή την πραγματικότητα και να ενεργεί με στρατηγική μυωπία και υποτίμηση των κινδύνων. Η Ελληνική ιστορία, άλλωστε, η εθνική ταυτότητα και το εθνικό μέλλον του Ελληνικού λαού δεν είναι φέουδο κανενός και στη διάθεση οποιουδήποτε Πρωθυπουργού, ο οποίος μπορεί να τα υπονομεύει, με την πολιτική του, και να τα θέτει σε κίνδυνο. Καλούμε τον Ελληνικό λαό, χωρίς διαχωρισμούς σε κόμματα και παρατάξεις, να υπερασπισθεί την εθνική του ταυτότητα, τη συνέχιση της εθνικής του πορείας και το εθνικό του μέλλον. Να στείλει μήνυμα, με κάθε τρόπο, ότι δεν θα ανεχθεί την εθνική αποδόμηση της Ελλάδος και την αλλοτρίωσή της. ΠΗΓΗ: ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ, ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ