ΤΟ ΓΕΛΙΟ ΣΥΝΗΘΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΒΓΑ

Είτε είναι συχνές είτε έντονες, για να είναι αρκετά επιβλαβείς, είτε όχι, ο κόσμος είναι γεμάτος με προκλήσεις. Το μόνο κομμάτι αυτού του σεναρίου που μπορείτε αξιόπιστα να ελέγξετε είναι η αντίδρασή σας.

Το πώς αντιδράτε σε προσφερόμενες προσβολές εξαρτάται από την εμπειρία της ζωής σας, όπως επίσης και από τις στάσεις σας και τις συνήθειές σας, οι οποίες με τη σειρά τους εξαρτώνται από τη φιλοσοφία σας. Αν το τωρινό σας modus operandi δεν είναι προς όφελός σας, η φιλοσοφία με την οποία ζείτε μπορεί να χρειάζεται “κούρδισμα”.

Αλλάζοντας, λοιπόν, τη φιλοσοφία σας μπορείτε επίσης να αλλάξετε τον τρόπο με τον οποίο αντιδράτε στις προκλήσεις. Μπορείτε ακόμη να μειώσετε την πιθανότητα ότι οι άλλοι θα επιχειρήσουν να σας προκαλέσουν.

Οι αντιδράσεις στην προσβολή ποικίλλουν καλύπτοντας ένα πολύ ευρύ φάσμα, από κουλτούρα σε κουλτούρα και από άνθρωπο σε άνθρωπο.

Η χειρότερη επιλογή είναι η βία, που ξεπληρώνει την προσβολή με βλάβη. Μια άλλη επιλογή είναι το “μία σου και μία μου”: Να ανταλλάσσεις προσβολή με προσβολή.

Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε χιούμορ για να εκτονώσετε την κατάσταση.

Μπορείτε να είστε κυνικοί ή καυστικοί, παίρνοντας εκδίκηση με τέτοιον τρόπο, ώστε να περνά ξυστά από αυτόν που σας προσέβαλε.

Πάρα πολλοί άνθρωποι έχουν αποτύχει να μάθουν να υπερασπίζονται τους εαυτούς τους έναντι των προσβολών και φαίνονται σαν να ζουν σε μια αιώνια κατάσταση προσβολής ή τουλάχιστον είναι συνεχώς έτοιμοι να προσβληθούν. Πολλοί από αυτούς φαίνονται να μην έχουν καμία αίσθηση του χιούμορ. Αρκετοί δεν αγαπούν τους εαυτούς τους ή τον κόσμο πάρα πολύ. Νιώθουν συνεχή δυσαρέσκεια. Αντί να γίνουν αυτοί χαρούμενοι, θέλουν οι χαρούμενοι άνθρωποι να μοιραστούν τη δυσαρέσκειά τους.

Έτσι εφευρίσκουν κανόνες για να ελέγχουν τι επιτρέπεται να λένε, ακόμη και να σκέφτονται οι άνθρωποι, προσέχοντας συνεχώς να μην αφήνουν κανέναν να προσβάλει κανέναν άλλο, προστατεύοντας έτσι (όπως νομίζουν) και τους εαυτούς τους επίσης.

Εν τέλει αυτό δημιουργεί ένα αντιπαραγωγικό σύστημα που όχι μόνο αντιτίθεται στην προσωπική ελευθερία, αλλά εμποδίζει την ελεύθερη ροή της αγάπης για τη ζωή, καθώς και τη θεραπευτική φύση του χιούμορ. Είναι κατά κύριο λόγο ένα σοβιετικού στιλ σύστημα, που αντί για κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας έχει κεντρικό σχεδιασμό της σκέψης.

Μόνο ένα πράγμα είναι σίγουρο γι’ αυτό το σύστημα: Παράγει περισσότερη δυσαρέσκεια από ό,τι ευαρέσκεια για κάθε ενδιαφερόμενο.

Είναι πιο σοφό για εσάς να αποκρούετε τις μηδαμινότητες, ίσως ανατρέποντας επιδέξια την κατάσταση.

Το αγαπημένο μου παράδειγμα αυτού του είδους αφορά το μαέστρο Χέμπερτ φον Κάραγιαν. Μια μέρα ο φον Κάραγιαν περπατούσε ζωηρά σε έναν κεντρικό δρόμο μιας πόλης και ένας άλλος άνθρωπος περπατούσε το ίδιο ζωηρά σε έναν κάθετο δρόμο. Βρίσκονταν σε πορεία σύγκρουσης, αλλά δεν μπορούσαν να δουν ο ένας τον άλλο να έρχεται, γιατί ένα μεγάλο γωνιακό συγκρότημα γραφείων εμπόδιζε την ορατότητά τους. Κυριολεκτικά συγκρούστηκαν στη γωνία, και οι δυο τους αναπήδησαν από το σοκ και την έκπληξη της σύγκρουσης.

“Ηλίθιε!” φώναξε ο άντρας στον φον Κάραγιαν.

Σε αυτό, ο φον Κάραγιαν απλά έβγαλε το καπέλο του σαν σε χαιρετισμό και απάντησε “φον Κάραγιαν”.

Αυτό το ανέκδοτο απεικονίζει ένα μεσαίο επίπεδο ηθικής αυτοάμυνας.

Το ονομάζω “κοινωνικό τζούντο” , όταν το διδάσκω σε σεμινάρια.

Αντί να προσβληθεί και να κάνει αντίποινα με παρόμοια κοσμητικά επίθετα ή και χειρότερα, ο φον Κάραγιαν έκανε δύο εκπληκτικά πράγματα.

Πρώτον, αντανάκλασε την προσφερόμενη προσβολή στον προσβάλλοντα. Σαν να ήταν μια πάπια που τίναζε νερό από πάνω της, ποτέ δεν τον άγγιξε ουσιαστικά.

Δεύτερον, μεταμόρφωσε ένα δυνητικό καβγά σε κωμικό επεισόδιο – το αντίθετο της προσβολής που δεν είναι πλέον προσβολή, αλλά γέλιο.

Αλλά οι άνθρωποι που μπορούν να γελούν με τους εαυτούς τους, και να κάνουν τους άλλους να γελούν, δεν είναι μόνο οι πιο ευτυχισμένοι γενικά, αλλά είναι επί πλέον πολύ πιο δύσκολο να τους προσβάλεις.

Τώρα αν ο φον Κάραγιαν αποκαλούνταν “ηλίθιος” τακτικά, όπου και να πήγαινε, αργά ή γρήγορα θα κουραζόταν να βγάζει το καπέλο του, επειδή η συνεχής ροή της προσβολής θα έφθειρε ακόμη και την ικανότητά του να υπερασπίζεται τον εαυτό του. Αλλά έτσι όπως έγινε, έπαιξε ακριβώς τη σωστή συγχορδία.

Αυτό δεν είναι καθόλου εκπληκτικό για ένα μεγάλο μαέστρο, αλλά και εσείς μπορείτε να το κάνετε.