Υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων. Αυτοί που ζουν στον κανονικό κόσμο κι αυτοί που ζουν στην Ελλάδα, την πατρίδα του σουρεαλισμού. Ζούμε στη χώρα που συζητήθηκε -και φαίνεται να αποφασίζεται- το κλείσιμο των σχολείων για μια εβδομάδα, μέσα στη διάρκεια του έτους. Όχι για να αφομοιώσουν οι μαθητές όσα έμαθαν. Όχι εξαιτίας αργίας ή επετείου, ούτε για να πραγματοποιηθεί κάποιο εκπαιδευτικό πρόγραμμα που θα επιτρέψει στα παιδιά να συμμετέχουν στις δραστηριότητές του και να ψυχαγωγηθούν μαθαίνοντας. Αλλά για να μπορούν οι οικογένειες να απαλλαγούν από σχολικές υποχρεώσεις και να πραγματοποιούν ανενόχλητες εκδρομές και να αυξηθεί η τουριστική κίνηση.
Αυτό πρότεινε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων για την εβδομάδα της Καθαράς Δευτέρας και σύμφωνα με τον αντιπρόεδρό της συμφώνησαν οι υπουργοί Παιδείας, Τουρισμού και Εργασίας. Μάλιστα, με βάση το ρεπορτάζ, το ίδιο σύμφωνος είναι και ο πρωθυπουργός και το μόνο που μένει είναι να βρεθεί το πώς θα καλυφθούν οι χαμένες ημέρες (π.χ. κόψιμο ημερησίων εκδρομών). Μάλιστα, επικαλείται η «Λευκή Εβδομάδα» που υπάρχει στην Ευρώπη, ώστε οι μαθητές να πηγαίνουν για σκι και οικογενειακές εξορμήσεις. Παραβλέπουμε το γεγονός πως ο μισός πληθυσμός της χώρας μένει στο λεκανοπέδιο της Αττικής, όπου τον Ιανουάριο κυκλοφορείς με ελαφρύ μπουφάν. Υποθέτουμε πως στις αρχές Μαρτίου ο Παρνασσός και τα Καλάβρυτα θα προσφέρουν παχύ, αφράτο χιόνι. Για να κατακτήσουν τις πλαγιές οι μαθητές, κάποιος θα πρέπει να τους πάει εκεί. Και για να φύγει σύσσωμη μια οικογένεια θα πρέπει να έχουν οι γονείς άδεια από τις δουλειές τους. Κι αν οι γονείς είναι άνεργοι, κι επομένως έχουν άπλετο ελεύθερο χρόνο, τότε θα πρέπει κάπως να βρουν χρήματα εκτός από το να ζήσουν, να χρηματοδοτήσουν κι αυτές τις εκδρομές. Εκτός κι αν πρωτοτυπήσουμε και οργανώσουμε εκδρομές στην Ερμού, ώστε να είναι πιο εύκολη η πρόσβαση. Κι εκεί βουνά έχει. Από ψώνια και «ψώνια». Σε μια κανονική χώρα, θα μπορούσαμε να συζητήσουμε για τις αιτίες που ο Έλληνας δεν κάνει χειμερινό τουρισμό. Θα αναφερόμασταν στις κλιματολογικές συνθήκες και στις δυσκολίες πρόσβασης εξαιτίας του μέτριου ως κακού οδικού δικτύου και, σίγουρα, θα κρίναμε τον τρόπο με τον οποίο δραστηριοποιούνται οι επιχειρηματίες στον τουρισμό. Σε μια κανονική χώρα, επίσης, θα μπορούσαμε να συζητήσουμε για την ανάγκη μιας ανάπαυλας στο σχολικό έτος, εννιά εβδομάδες μετά τις 15 ήμερες διακοπές των Χριστουγέννων και πέντε πριν από αυτές του Πάσχα. Κι, όμως, ζούμε στη χώρα που εξετάζεται το κλείσιμο των σχολείων για να πάνε οι μαθητές και οι οικογένειές τους για σκι. Όχι τον Δεκέμβριο, όχι τον Ιανουάριο, αλλά τον Μάρτιο. Με μέση χαμηλότερη θερμοκρασία τους 8 βαθμούς Κελσίου και μέση υψηλότερη τους 16 και συνολικά τους 11,4.
Μια εβδομάδα, λοιπόν, κλειστά τα σχολεία τον Μάρτιο για να τονωθεί η τουριστική κίνηση και η οικονομική ανάπτυξη. Κι ακόμη δεν μας έχουν δώσει το Νόμπελ Οικονομικών. Όχι για το 2014. Εσαεί!
Υ.Γ.: Μη βρεθεί κανείς κακόβουλος να πει πως αυτή την εβδομάδα θα οργιάσουν τα ιδιαίτερα ή τα τεστ στα φροντιστήρια. Θα είναι εχθρός της ανάπτυξης.
Υ.Γ1.: Είναι παγκοσμίως γνωστό πως για την πτώση του τουρισμού δεν ευθύνεται ούτε η μειωμένη αγοραστική δύναμη των καταναλωτών, ούτε οι κάκιστες υπηρεσίες που προσφέρει ο επιχειρηματίας που έφτιαξε με επιδότηση ένα κατάλυμα, κακήν κακώς, ή που βρήκε τα ενοικιαζόμενα δωμάτια έτοιμα από τους γονείς του. Αλλά τα ανοιχτά σχολεία.
Υ.Γ2.: Οι συνδικαλιστές εκπαιδευτικοί από εδώ και στο εξής μπορούν να αποκαλούν τις απεργίες τους ως «μέθοδο εκμάθησης σκι».
Από το Protagon
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου