ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ....

Η πανικόβλητη ταχυδακτυλουργία του Πρωθυπουργού συνίσταται στα ακόλουθα: Όλο αυτό το διάστημα καλούσε ο ίδιος και ολόκληρη η κυβερνητική συμμορία σε ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ τους βουλευτές άλλων κομμάτων και τους δήθεν «ανεξάρτητους». Το ίδιο έπρατταν και οι πόρνες των ΜΜΕ. ΟΛΟΙ νομιμοποιούσαν και ανύψωναν σε αρετή την ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ (σε ανώτατη πολιτική συνείδηση). ΟΛΟΙ ήταν σίγουροι για την ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ (για τους 180) και ΤΩΡΑ που το κόλπο, όχι μόνο δεν έπιασε, αλλά βγήκαν και στη φόρα τα «άγια μέσα» (χρηματισμός βουλευτή), ΤΩΡΑ πνίγουν το πελώριο αυτό πολιτικό ζήτημα μέσα στο ταχυδακτυλουργικό τρικ της μήνυσης Σαμαρά…

Όταν ένας Πρωθυπουργός καταφεύγει στα ποινικά δικαστήρια, αυτό και μόνο αποτελεί παράκρουση πολιτικού εξευτελισμού και παροξυσμό πανικού: Αλάθευτα σημάδια της παταγώδους πτώσης του…
Η μήνυση που κατέθεσε ο Σαμαράς (ο Πρωθυπουργός) εναντίον του βουλευτή Χαϊκάλη είναι ταυτόχρονα και αστεία:Μηνύεται ο Χαϊκάλης επειδή ο μεσάζων είπε ότι ενεργεί για λογαριασμό του Σαμαρά!!!
Αυτό το ιλαροτραγικό το αφήνουμε στους σατιρικούς συγγραφείς και σκιτσογράφους…

……….Καθώς επίσης και τα άλλα αστεία: Π.χ. το γιατί ο Σαμαράς δεν κατέθεσε μηνύσεις και εναντίον του Μπαλτάκου (και αυτός για λογαριασμό του ενεργούσε) ή εναντίον το Κασιδιάρη: Ηχογραφημένο ντοκουμέντο εμφάνισε ο Κασιδιάρης που χρέωνε στο Σαμαρά διαταγές προς δικαστές…Ο Σαμαράς, σήμερα, που όλο το οικοδόμημα που έχτισε πάνω στην ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ βουλευτών, συνακόλουθα και στον χρηματισμό τους (για να παραμείνει στην εξουσία) σωριάστηκε με πάταγο, πανικόβλητος καταφεύγει στο Ποινικό Δίκαιο (ή στην «ανεξάρτητη Δικαιοσύνη»!!!) για αντιπερισπασμό: Για να επικαλύψει και κουκουλώσει τα πελώρια πολιτικά ζητήματα της ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ και ΕΞΑΓΟΡΑΣ.Σχιζοφρένεια υποκρισίας και παράκρουση πανικού: Να καλείς σε ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ και κατόπιν να μηνύεις τις αποκαλύψεις της ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ…Να νομιμοποιείς και να αναγάγεις σε υπέρτατη ΑΞΙΑ, σε υπεύθυνη πολιτική πράξη την ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ (ο σκοπός) και να μηνύεις την αποκάλυψη των «άγιων μέσων»…Ο Σαμαράς, πλέον, …οδεύει στο ακαταλόγιστο: Ομολογεί τον πανικό του και ενεργεί σαν ένας υστερικός πολιτικός κλόουν, σαν ένας δυστυχής που έχει χάσει κάθε αίσθηση της πραγματικότητας, κάθε μέτρο, κάθε όριο…

πηγή