Χωρίς αμφιβολία μαθαίνεις την αλήθεια από μεθυσμένους, αφελείς και φλούφληδες. Μικρούς και τρελούς, επιμένει η παροιμία, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ ανατρέπει τα δεδομένα των τετριμμένων φράσεων με την απαράμιλλη ευκολία που σπάει τα κατεστημένα σε όλους τους τομείς του πολιτικού και κοινωνικού αβίωτου βίου. Οταν το ίδιο πρόσωπο συγκεντρώνει και τις τρεις άνωθι ιδιότητες, κατέχει τρόπον τινά το αλάθητο του Πάπα, σε κάθε κουβέντα του υψώνεται το δίκιο βουνό. Ο Κώστας Ζαχαριάδης γεύεται άφθονο το γλυκό κρασί της εξουσίας από τη θέση του διευθυντή της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κυβερνώντος κόμματος, οφίτσιο με βαρύγδουπο τίτλο – όχι παίξε γέλασε. Για τα άλλα δυο περιττεύει και η παραμικρή αιτιολογία, καθώς κι ένα νεογέννητο αντιλαμβάνεται πως είναι εξοφθάλμως αυτονόητα. Στην περίπτωσή του αποδεικνύονται απολύτως αψευδή, εκτός από τα λόγια του, κι ό,τι κρύβεται πίσω από τις λέξεις και επαναλαμβάνει μασημένα ο ΘΑλέξης.
Εμβρόντητοι απόμειναν τις άλλες οι βουλευτές ούστινες διευθύνει, άφωνοι και ενεοί, εξαιτίας δηλώσεών του για τα χάλια στα οποία οδήγησαν τον τόπο – ο ρέστος κόσμος το ’χει τούμπανο κι αυτοί κρυφό καμάρι. Αντιγράφω μοτ α μο: «Εμείς το ομολογούμε, λέμε ότι η χώρα βρίσκεται σε κηδεμονία, η χώρα βρίσκεται σε επιτροπεία. Ουσιαστικά στα δημοσιονομικά συγκυβερνάμε με την τρόικα. Πολλές φορές μας πιάνουνε το χέρι και μας γράφουνε το νομοσχέδιο!». Τι θέλει, άραγε, να πει ο ποιητής; Οι εκπρόσωποι των δανειστών θα μπορούσαν κάλλιστα να υπαγορεύσουν στις χλιδάτες αίθουσες του «Χίλτον» τα κείμενα της συμφωνίας.
Ριζοσπάστες οι αντάρτες επιτετραμμένοι της πρωτοδεύτερη φορά Αριστεράς, θα τα πληκτρολογούσαν κατόπιν μετερχόμενοι το τυφλό σύστημα και θα τα υπέγραφαν δίχως πολλές αντιρρήσεις και τσιριμόνιες. Παλιά τους τέχνη, άλλωστε. Απ’ ό,τι φαίνεται, όμως, μεταξύ (θ)εσμών παρατηρείται έλλειμμα εμπιστοσύνης. Οι τροϊκανοί δεν φοβούνται μήπως τους περάσουν για κουτόφραγκους οι υπουργοί και διαστρεβλώσουν τις διατυπώσεις που θα μας αφήσουν άφραγκους. Κάνουν τόση λάτρα γιατί τρέμουν μην τα γράψουν τσάτρα πάτρα. Τους κρατούν δε μόνο τον έναν καρπό.
Ισως για να έχουν ελεύθερο τον άλλο, να τον σηκώσουν την κατάλληλη στιγμή προκειμένου να επικυρώσουν άβουλοι στη Βουλή τα δοτά επώδυνα μέτρα. Τουτέστιν, ψηφίζει η Αριστερά ό,τι (παρα)ποιεί η Δεξιά. Κι έπειτα μοστράρονται –τρομάρα τους– ως άξιοι επίγονοι των βασανισθέντων και εξορισθέντων οι οποίοι παρέτειναν την παραμονή τους στα Μακρονήσια και τους Αη-Στράτηδες, επειδή πρόσεχαν πού βάζουν την τζίφρα τους. Συγκριτικά, πάντως, με τους Σαμαροβενιζέλους οι Τσιπροκαμμένοι φέρνουν φρέσκο αέρα στη διαπραγμάτευση, εισάγοντας μια ποιοτική διαφορά. Οι εξ Εσπερίας τοκογλύφοι πρόσταζαν τους προκατόχους τους μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Εύγλωττο παράδειγμα το email Χαρδούβελη. Στους τωρινούς φέρονται με παραδειγματική στοργή. Τους αντιμετωπίζουν σαν μαθητούδια του Δημοτικού. Κρατώντας τους τρυφερά το χεράκι, τους πάνε «άτα» στην ολισθηρή στράτα των μνημονίων. Ο Ζαχαριάδης είναι διπλωματούχος βιολόγος και ασχολείται επιστημονικά με τη σπάνια πανίδα της Κουμουνδούρου, αποκαλύπτοντας το DNA της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου