Ο δρόμος από τη Συρία είναι τόσο μακρινός...

Ο δρόμος 

Εμείς δεν γνωρίσαμε πόλεμο. Όχι με όπλα τουλάχιστον. Ζούμε εδώ και χρόνια, υπό το καθεστώς ενός οικονομικού πολέμου, ζούμε μια ιδιότυπη κατοχή σε συνδυασμό με ένανεμφύλιο πόλεμο, τα όπλα τους όμως δεν μας σημαδεύουν στο πρόσωπο, αλλά στην ψυχή.

Ο "κανονικός" πόλεμος (κι ο "κανονικός" εμφύλιος) διψάει για αίμα, για ψυχές, για όλα. 

Και όλα τα "αποκτά" εντέλει... Στους "κανονικούς" πολέμους, οι άνθρωποι είναι εμπόδια 

ανάμεσα σε νοσηρά συμφέροντα, σε αιμοδιψείς κυβερνήσεις, σε θρησκευτικές εμμονές. 

Στις 15 Μαρτίου 2015 {από όπου και το ρεπορτάζ} συμπληρώθηκαν τέσσερα χρόνια εμφυ- λίου στη Συρία, με τα στοιχεία {τότε..} να μιλούν για 210.000 νεκρούς, 4 εκατομμύρια (!) να 'χουν εγκαταλείψει τη Συρία, 6,5 εκατομμύρια εντός χώρας να προσπαθούν να σωθούν. 

Foto: www.cretalive.gr 

Καθημερινά πλέον γινόμαστε μάρτυρες -μέσω οθόνης- εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που προσπαθούν να περάσουν τα σύνορα τής χώρας μας -και όχι μόνο. Αυτό το "θέαμα",όσο κοντά μας κι αν έρθει, έστω κι αν λέγεται Μυτιλήνη, Σύνταγμα, πλατεία Βικτωρίας, 

δεν καταφέρνει ούτε στο απειροελάχιστο, να μας κάνει να κατανοήσουμε την κατάσταση.

Όπως έλεγε κι ο γιος μου μωρό: "πρέπει να γίνεις εσύ εγώ για να καταλάβεις πόσο πονάω".

Εμείς δεν γνωρίσαμε πόλεμο. Ο φούρναρης από την Κω όμως, δίνει ψωμί σε πρόσφυγες. 

Εκείνος βγαλμένος από μια άλλη εποχή, ξέρει πως είναι να ζεις χωρίς ψωμί, χωρίς μέλλον.

Κάτι που δεν θα νιώσουν ποτέ όλα εκείνα τα οικονομικά κοράκια ανά τον κόσμο, όλες εκείνες οι θλιβερές φιγούρες τής γραβάτας, εκείνα τα ανθρωπάκια που πιλοτάρουν τιςτύχες εκατομμυρίων ψυχών, χωρίς να έχουν οι ίδιοι ψυχή. Ή μάλλον έχουν: την τσέπη..

Κι όσο για την Ευρώπη των λαών, που δεν είναι "Ευρώπη των λαών" (αφού δεν ανήκουνόλοι οι λαοί της Ευρώπης στην Ε.Ε.), αλλά είναι μια παρέα νταβατζήδων, εκείνη η.. Ευρώπη λοιπόν, δεν είναι σε θέση να λύσει ούτε τα δικά της δράματα, πόσο μάλλον να κατανοήσει το δράμα ενός διαμελισμένου λαού, αφού η ίδια συμβάλλει τα μάλα σ'αυτό.

Τόνοι μελάνι για το μεταναστευτικό (που είναι προσφυγικό) και κανείς δεν δίνει μια λύση.

Όπως λέει όμως η παροιμία "από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια"..ένα προσφυ-

γόπουλο είπε: "σταματήστε τους πολέμους, για να μην φεύγουμε από τις πατρίδες μας"

# Η πρώτη κι η τελευταία φωτό είναι του Φωτογράφου Σταύρου Χαμπάκη για το news 247  από εδώ. 

# Κι επειδή η εκμετάλλευση -από όπου μπορεί να προέρχεται!- καλά κρατεί:

 Μοντέλα παριστάνουν τις μετανάστριες..εδώ!...

# Απροπό, θα σταματήσουν ποτέ να υφίστανται τα κυκλώματα διακίνησης μεταναστών/προσφύγων; 
Ω, μα είναι πολλά τα λεφτά Άρη, κυρίως όταν πουλάς...Μέλλον σε απελπισμένους...

# Οργανώσεις-φορείς-δράσεις για τους πρόσφυγες

Υπάρχει ένα τραγούδι που όποτε το ακούω κλαίω..

Ε, τώρα ένας Τιτανικός είναι ο,τι πρέπει...κλικ!